عوامل فرهنگي _ اجتماعي مؤثر بر پايبندي جوانان تهراني به ارزش‌هاي ديني از 2 بُعد مناسكي اعمال ديني و پيامدي (آثار ديني)

مقدمه و هدف پژوهش: بررسي تحليل و كاركردهاي دين در نظام فرهنگي و اجتماعي و نقش و تأثير آن در حفظ تعادل و نظم اجتماع يكي از حوزه‌هاي مهم مطالعاتي در جامعه‌شناسي دين بوده است. در اين ميان يكي از موضوعاتي كه همواره محل بحث بوده است ميزان تأثير دين و دينداري جوانان تهراني در جامعه است. هدف از اين پژوهش شناسايي عوامل فرهنگي- اجتماعي مؤثر بر پايبندي جوانان تهراني به ارزش‌هاي ديني از دو بُعد مناسكي، پيامدي مورد مطالعه قرار گرفته است. روش پژوهش: جمعيت نمونه آماري اين پژوهش را جوانان تهراني زن و مرد (18 تا 33 سال) از مناطق 22گانه استان تهران با تحصيلات ديپلم تا دكتري تشكيل مي‌دهند. اين مطالعه يك نوع پژوهش كمي از نوع پيمايشي بوده و ابزار گردآوري اطلاعات در آن از طريق پرسشنامه بوده است. هم‌چنين طبق پرسشنامه اعتبارسنجي شده كه توسط (گلارك و استارك) با توجه به معيارهاي دين مسيحيت و در داخل سراج‌زاده با معيارهاي دين اسلام تطبيق داده شده و انجام گرفته است. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه عوامل فرهنگي و اجتماعي مي‌تواند نقش بسيار پررنگي در پايبندي جوانان تهراني به ارزش‌هاي ديني داشته باشد. هم‌چنين با توجه به تحليل فرضيه‌ها با استفاده از آزمون همبستگي پيرسون (فرضيات اول انجام مناسك، فرضيه دوم شركت در برنامه‌هاي مختلف مذهبي) رابطه معناداري وجود داشته است. اما بين (فرضيات سوم برنامه‌هاي رسانه ملي، فرضيه چهارم پايگاه‌هاي اجتماعي – فرهنگي و جوانان تهراني) رابطه معناداري مشاهده نشد. در ميان ابعاد دينداري ميزان همبستگي بعد مناسكي 63/0 %، بعد پيامدي 56/0 % است. نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق با مقايسه با تحقيقات قبلي كه توسط (سراج‌زاده، كاظمي و فرج‌زاده در سال 1377) انجام شده در بُعد مناسكي 20% كاهش وجود داشته، بعد پيامدي 16% كاهش داشته كه چشم‌گير است. اين نتايج با توجه به عوامل دروني دين بررسي شده است و كمتر عوامل بيروني مد نظر قرار گرفته است.بهتر است در ادامه همين پژوهش و با تحليل عوامل و مشخصه‌ها به نتايج خوبي براي پيشرفت اعتقادات در دو بعد پيامدي و مناسكي رسيد.

this article has no abstract