كليدواژه :
ﻓﺮﺳﺎﯾﺶ زﯾﺴﺘﯽ , ﻣﺮﺟﺎن , ﻮردﯾﮕﺎﻟﯿﻦ , ﻣﮑﺮان , ﺟﻨﻮب ﺷﺮق اﯾﺮان
چكيده فارسي :
پهنه ساختاري مكران به عنوان يك ساختار فليشي و متأثر از فعاليت‌هاي تكتونيكي، با غلبه‌اي از رسوبات تخريبي همراه است و در مقايسه با رسوبات كربناته به ميزان محدودي ته‌نشست كرده‌اند. در پژوهش حاضر سه برش كربناته مرجاني (كرمستان، ايرر و تجك) با سن ميوسن (واحد سنگ چينه‌اي بندچاكر)، پيرامون ناوديس بندچاكر در منطقه بشاگرد در غرب مكران مورد مطالعه قرار گرفته‌اند. سن اين برش‌ها بر اساس شواهد فسيلي و چينه شناختي به بورديگالين نسبت داده شده است. نمونه‌هاي دستي و همچنين مقاطعي از مرجان‌هاي اسكلراكتينا در اين برش‌ها، به منظور بررسي فرسايش زيستي و شرايط محيطي مورد بررسي قرار گرفتند. در فرسودگي زيستي مرجان‌ها موجوداتي مانند كرم‌هاي سرپولا، دوكفه‌اي‌ها، اسفنج‌ها، خارپوستان، جلبك‌ها، روزن‌داران، شكم‌پايان و بارناكل‌ها نقش دارند. در برشهاي مطالعه شده نقش كرم‌هاي سرپولا و دوكفه‌اي‌ها نسبت به گروه‌هاي ديگر آشكارتر است. مهمترين عامل در افزايش فرسايش زيستي افزايش ميزان مواد غذايي است. فرسايش زيستي، ايجاد پوشش در سطوح و فراواني بريوزوئرها در نتيجه افزايش دسترسي به مواد غذايي ايجاد مي‌شوند. بر اساس عوامل ذكر شده، شرايط غذايي در برش تجك، اليگوتروفيك تا كمي مزوتروفيك و در برشهاي كرمستان و ايرر مزوتروفيك تشخيص داده شده است. افزايش مواد غذايي از طريق افزايش حضور جانداران صافي‌خوار و در نتيجه افزايش فرسايش زيستي مي‌تواند باعث سست شدن و زوال مجموعه‌هاي مرجاني شود و شرايط را براي ديگر فرسايش‌ها تسهيل كند. بررسي اندازه زيست فرسايشگرها نشان مي‌دهد كه با افزايش عمق، قطر و فراواني آن‌ها كاهش مي‌يابد؛ به نظر مي‌رسد كه در اين پديده ميزان اكسيژن محلول در آب نقش مهمي را ايفا مي‌كند. با توجه به اين كه برشهاي چينه شناسي مورد مطالعه به سمت بالا كم عمق‌شونده هستند، قطر زيست فرسايشگرهاي حاضر در مجموعه مرجاني توده‌اي و توده‌اي ـ صفحه‌اي بيشتر از قطر زيست فرسايشگرهاي مجموعه مرجاني صفحه‌اي است. حفاري‌هاي موجود در مرجان‌ها غالباً اثرفسيل‌هاي Trypanites و Gastrochaenolites و حفاري‌هاي كندويي هستند كه به اثررخساره Trypanites تعلق دارند.
چكيده لاتين :
Introduction
Due to difficult access to Makran Basin, a few geological investigations have been performed so far. The successions of the Band-e-Chaker Unit in Tejek, Kermestann, and Irer sections were measured and studied. Bioerosion is frequently seen in the corals of the studied sections. Through this paper, we investigate on bioerosion and its related factors in carbonate coral-bearing parts of Band-e Chaker Unit in studied sections around Band-e Chaker Syncline with Burdigalian age. Tejek section is composed of pure limestone and Kermestan and Irer sections are mostly composed of marly limestone and clastic.
Discussion and Conclusion
Based on the presence of corals, foraminifera, and previous studies (McCall et al., 1994), the studied sections are attributed to Burdigalian. According to diverse coral morphotypes, these sections indicate shallowing upward trends. In the studied sections, the effect of bivalves and polychaetes (serpula worms) in bioerosion is more obvious. Serpula worms are often the first organisms that colonize the coral surfaces (Hutchings & Peyrot-Clausade, 2002). Trypanites sp. and honeycomb borings are the most observed serpula traces on corals. In lower parts of sections that are concordant with deeper parts, serpula worm borings are thicker in diameter in comparison with upper and shallower parts. The other trace fossil that could be seen in the sections is Gastrochaenolites sp. which is created by bivalves; these are less frequent than serpula worms and mostly are present in shallower parts of the sections. Beside nutrient level, different environmental factors such as oxygen and salinity can affect in bioerosion process. Clastic and siliciclastic inputs decrease water transparency and increase nutrient level; increasing nutrient level is concordant with decreasing large benthic foraminifera and enhancement of filter-feeders and encrusters and finally bioerosion (Morsilli et al., 2012). Bioerosion, encrustation, and abundance of bryozoa are the result of an increase in nutrient availability. Based on the mentioned notes, a nutrient condition in Tejek section is oligotrophic to slightly mesotrophic, and in Kermestan and Irer sections mesotrophic nutrient condition is identified. Size measurements of bioeroders show that increasing depth reduces the diameter and abundance of them. In this case, it seems that the dissolved oxygen in the water can play an important role in bioeroders’ diameter size.
Acknowledgment
We would like to thank Dr. A. Bahrami, Dr. E. Mohammadi and Dr. C. Chaix who helped us in this investigation.
