اثربخشي معنادرماني گروهي بر افسردگي و كيفيت زندگي زنان داراي همسر معتاد

هدف : اين پژوهش با هدف تعيين اثربخشي معنادرماني گروهي بر افسردگي و كيفيت زندگي زنان داراي همسر معتاد انجام شده است. روش: روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي از نوع پيش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري پژوهش، دربرگيرنده زنان داراي همسر معتاد شهر تهران در سال 1397 بود. با عنايت به نيمه آزمايشي بودن طرح، نمونه‌اي به حجم 30 نفر با توجه به معيارهاي شمول از بين افراد جامعه آماري به صورت در دسترس انتخاب شدند. اعضاي نمونه به صورت جايگزيني تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. شركت كنندگان گروه آزمايش در 10 جلسه 90 دقيقه اي معنادرماني گروهي (فرانكل، 2001) شركت كردند. ابزار گردآوري اطلاعات شامل پرسش نامه كيفيت زندگي سازمان جهاني بهداشت و پرسش نامه افسردگي بك (1994) بود. يافته ها: نتايج نشان داد معنادرماني گروهي سبب بهبود افسردگي و كيفيت زندگي زنان داراي همسر معتاد مي شود. نتيجه گيري: مي توان از معنادرماني به عنوان روش مداخله اي مؤثر سود جست. به نظر مي رسد اين مداخله براي زنان داراي همسر معتاد نيز كاربردي است.