بررسي عناصر اضطراب مرگ درزنان مبتلا به اختلال وحشتزدگي و پيامد هاي آن

پژوهش حاضر به منظور شناسايي كيفيت ادارك زنان داراي اختلال وحشتزدگي نسبت به مرگ و نوع ادارك و تجربه آنان از اضطراب مرگ و پيامد هايي كه اين اضطراب مرگ بالا براي اين افراد دارد صورت گرفت. روش اجراي اين پژوهش به صورت كيفي راهبرد نظريه زمينه اي است و براي جمع آوري داده ها از مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته استفاده شده است. جامعه پژوهش زنان مبتلا به اختلال وحشتزدگي كه در سال بهار و تابستان 1397 به مراكز مشاوره و خدمات روانپزشكي شهر قم مراجعه كرده بودند. نمونه پژوهش شامل 13 نفر از زنان دچار اين اختلال بود كه توسط روانپزشك و روانشناس باليني تشخيص اختلال وحشتزدگي را دريافت كرده بودند و بين 22 تا 52 سال بودند كه به صورت نمونه گيري هدفمند انتخاب شدند. تجزيه و تحليل داده ها منجر به توليد 11 طبقه اصلي شد كه از 39 زير مقوله استخراج گرديد. يافته هاي اين تحقيق در نگرش وادارك مرگ دو طبقه اصلي نگرش منفي (ترس از مرگ، مبهم بودن مرگ، ترس از مرگ عزيزان، نيستي ، درماندگي)و نگرش مثبت(رهايي بخش) بود. پيامد هاي منفي اضطراب مرگ (هيجانات منفي، اختلال در روابط بين فردي، كاهش تجربيات مثبت، مختل شدن عملكرد روزانه، توجه افراطي نسبت به سلامتي) بود. نتايج نشان داد كه اضطراب مرگ يكي از مؤلفه‌هاي مهم در اختلال وحشتزدگي مي‌باشد و پيامدهاي منفي زيادي را براي آن‌ها به همراه دارد كه شناسايي عناصر آن مي‌تواند نقش مهمي در درمان اختلال وحشتزدگي را داشته باشد.. بدين منظور لازم است همزمان با درمان اختلال وحشتزدگي، اضطراب مرگ آن‌ها نيز با روش هاي مواجه و افزايش مرگ آگاهي لحاظ واقع شود كه در عين حال كه اثر بخشي درمان افزايش يابد، جلوگيري از عود مجدد اختلال وحشتزدگي نيز صورت بگيرد.