سفر حج و طراحي زندگي شغلي

يكي از رويكردهاي جديد معرفت شناختي در حيطه مشاوره شغلي، طراحي زندگي است كه از طريق فرآيندهاي غيرخطي، پويا و بافتي بيان مي شود و هويت دروني فرد را مفهوم سازي مي كند. افراد از طريق روايت هاي مختلف از ابعاد زندگي خود كه ناشي از هويت دروني آنهاست و تفسير تجارب و تعامل بين عوامل اجتماعي و فردي به معنا دست مي يابند. مسأله اصلي اين است كه روايت فردي و تفسير تجارب از سفر عرفاني حج كه براي پژوهشگر اتفاق افتاده است، از نظر او، چگونه مي تواند به زندگي شغلي معنا دهد؟ به عبارت ديگر، هدف از اين پژوهش، تجزيه و تحليل تجربه سفر پژوهشگر در حج تمتع بود. روش اين پژوهش، كيفي از نوع خودمردم نگاري و روايات شخصي بود. لذا، يافته هاي مطالعه از روايت هاي شخصي و تجربه ي سفر حج پژوهشگر در سال 1394 بدست آمد. يافته ها حاكي از آن بود كه سفر حج، فرايندي است كه داراي بروندادهاي بسيار زيادي است و از طريق روايت آن مي توان بين ابعاد مختلف اين سفر و زندگي شغلي افراد از حيث چندبعدي بودن، هدفمندي، نظم، قابليت، شناخت، وحدت، عامليت، ممارست، رسالت، خلوص، آرزومندي، موانع و ارتباط با ديگران تطابق ايجاد نمود و براساس آن زندگي شغلي را طراحي كرد. بنابراين، مي توان نتيجه گرفت كه سفر حج به عنوان الگوي طراحي زندگي شغلي مي‌تواند مورد استفاده قرار گيرد.