شناسايي تركيبات اسانس انيسون (Pimpinella anisum L.) و بررسي اثر آن بر روي برخي از پاتوژن‌هاي غذايي، باسيلوس سرئوس، استافيلوكوكوس اورئوس، اشرشياكلاي O157:H7 و سالمونلا تيفي موريوم، در شرايط آزمايشگاهي

سابقه و هدف: امروزه استفاده از اسانس‌ها در نگهداري مواد غذايي، نه تنها به ‌عنوان مواد ضدميكروبي طبيعي بلكه به عنوان جايگزيني مناسب براي نگهدارنده هاي سنتتيك و مضر، مورد توجه بسياري از محققين قرارگرفته است. اين تحقيق با هدف استخراج و شناسايي تركيبات اسانس انيسون و نيز تعيين خصوصيات ضد ميكروبي اسانس انيسون بر روي چهار پاتوژن غذايي گرم منفي و گرم مثبت، انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه پس از استخراج اسانس انيسون توسط دستگاه كلونجر با روش تقطير با بخار آب، به منظور شناسايي تركيبات اسانس استخراج‌شده از دستگاه GC/MS استفاده شد. همچنين ميزان حداقل غلظت بازدارنده رشد (MIC) با استفاده از محيط كشت BHI به روش ميكرودايلوشن در پليت‌هاي 96 خانه‌اي، بر روي ميكروارگانيسم‌هاي باسيلوس سرئوس، استافيلوكوكوس اورئوس، اشرشياكلاي O157:H7 و سالمونلا تيفي موريوم، تعيين گرديد. يافته‌ها‌: در بين تركيبات شناسايي ‌شده اسانس، transanethole (87.47%)، gammahimachalene (6.46%) و metaanisaldehyde (2.48%)، تركيبات اصلي اسانس انيسون بودند. همچنين ميزان MIC براي باكتري‌هاي باسيلوس سرئوس، استافيلوكوكوس اورئوس، سالمونلا تيفي موريوم و اشرشيا كلي O157:H7 به ترتيب برابر با 0.05، 0.06، 0.2 و 0.25 ميكروگرم در ميلي ليتر حداقل ميزان غلظت بازدارنده رشد بودند. نتيجه گيري: تركيب اصلي فرار موجود در اسانس انيسون transanethole (87.47%)، بود. اسانس انيسون با دارا بودن قدرت ضدميكروبي مناسب مي‌تواند با كنترل رشد پاتوژن هاي غذايي باعث افزايش ايمني مواد غذايي گردد.