تأثير آموزش روان‌شناختي قبل از زايمان بر پيشگيري از افسردگي پس از زايمان و افزايش رضامندي زوجيت: كارآزمايي باليني تصادفي كنترل‌شده در مادران نخست‌زاي مراجعه‌كننده به بيمارستان‌هاي بقيه‌الله و نجميه سال 92-1391

پيش زمينه و هدف: افسردگي پس از زايمان شرايط مضري است كه نه تنها مادران باردار بلكه نوزادان آنان را به صورت منفي تحت تأثير قرار مي دهد. ازاين رو، پژوهش حاضر باهدف تعيين اثربخشي آموزش روان شناختي در كاهش مشكل مذكور براي مادران در معرض خطر و افزايش رضامندي زوجيت آن ها اجرا شده است. مواد و روش كار: اين پژوهش، مطالعه اي تجربي با پيش آزمون، پس آزمون و گروه كنترل بود. پس از ارزيابي 534 مادر باردار،135 مادر در معرض خطر كه ميزان افسردگي آن ها بالاتر از نقطه برش آزمون افسردگي بك (13 نمره) بود شناسايي و سپس به صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل اختصاص يافتند. به گروه مداخله برنامه آموزش روان شناختي متشكل از 8 جلسه درمان شناختي رفتاري و آموزش بارداري ارائه و گروه كنترل مراقبت هاي معمول را دريافت كردند. جهت تعيين تأثير برنامه مداخله اي با استفاده از آزمون افسردگي بك و افسردگي پس از زايمان ادينبرگ شدت علائم افسردگي ثبت شد. با استفاده از مقياس رضامندي زوجيت انريچ ميزان اثر برنامه مداخله اي بر رضامندي زوجيت نيز سنجيده شد. يافته ها: مقايسه داده هاي جمعيت شناختي بين دو گروه حاكي از همساني گروه ها است. كاهش نمرات افسردگي بك و افسردگي پس از زايمان ادينبرگ در گروه مداخله ( P 0/05)، تأثير مثبت آموزش روان شناختي را نشان مي دهد ولي در حيطه افزايش رضامندي زوجيت تفاوت معني داري بين گروه ها مشاهده نشد. بحث و نتيجه گيري: يافته ها حاكي از اثربخشي ارائه آموزش روان شناختي جهت كاهش مشكلات خلقي پس از زايمان است