بررسي ارتباط كاهش اسيد اوريك با كاهش فشار خون بيماران مبتلا به هيپراوريسمي و پرفشاري خون

مقدمه: پرفشاري خون، يكي از شايع‌ترين بيماري‌ها و از علل اصلي ناتواني و مرگ و مير در جهان به شمار مي‌رود. با وجود اين، كنترل اين بيماري همچنان با مشكل روبه‌رو است. مهار عوامل مختلف زمينه‌ساز پرفشاري خون، مي‌تواند به كنترل بهتر اين بيماري بيانجامد. هيپراوريسمي، به عنوان يكي از عوامل دخيل در بروز پرفشاري خون شناخته شده است. با اين حال، تاكنون مطالعات اندكي در مورد تأثير كاهش اسيد اوريك بر كاهش فشار خون انجام شده است. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي اثر مصرف آلوپورينول -داروي كاهنده‌ي اسيد اوريك سرم- بر روي پرفشاري خون انجام شد. روش‌ها: پژوهش حاضر، يك كارآزمايي باليني تصادفي شده‌ي دو سو كور بود كه روي 50 بيمار مبتلا به مرحله‌ي اول پرفشاري خون و هيپراوريسمي انجام شد. بعد از همسان‌سازي از نظر سن، جنسيت و شاخص توده‌ي بدني، بيماران به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. سپس به مدت دو ماه، گروه مورد روزانه 200 ميلي‌گرم آلوپورينول و گروه شاهد، دارونما دريافت كردند. در ابتدا و انتهاي انجام مطالعه، فشار خون سيستوليك، دياستوليك و سطح اسيد اوريك سرم اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS تحليل گرديد. يافته‌ها: مصرف آلوپورينول نسبت به دارونما به طور معني‌داري منجر به كاهش فشار خون سيستوليك (0/0002 = P) و دياستوليك (0/0003 = P) شد، اما با در نظر گرفتن سن و جنسيت، كاهش معني‌دار فشار خون سيستوليك و دياستوليك فقط در مردان بالاي 50 سال ديده شد. در مردان كمتر از 50 سال و زنان، كاهش فشار خون از نظر آماري معني‌دار نبود. نتيجه‌گيري: درمان هيپراوريسمي با آلوپورينول، در كاهش فشار خون سيستوليك و دياستوليك مردان بالاي 50 سال مؤثر است. در حالي كه در مردان كمتر از 50 سال و زنان مبتلا به پرفشاري خون و هيپراوريسمي، اين دارو تأثير چشمگيري در كاهش فشار خون ندارد.