مطالعه و آشكارسازي امواج الكترومغناطيسي ساطع شده از سلول‌هاي HT-29 تحت تأثير تريپسين

مقدمه: سلول هاي موجودات زنده علاوه بر روش هاي شيميايي و الكتريكي، از طريق تابش امواج الكترومغناطيسي نيز با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. در مطالعه ي حاضر، اين امواج «بيوفوتون» ناميده مي شوند. آشكارسازي اين امواج، نشان مي دهد سلول ها در حال تقسيم، جراحت و يا مرگ، نسبت به زماني كه سالمند، شدت امواج بيشتري ساطع مي كنند. هدف از انجام اين مطالعه، آشكارسازي امواج بيوفوتون ساطع شده از سلول هاي HT-29 تحت تاثير تريپسين بود. روش ها: تريپسين، عاملي براي مرگ تدريجي سلول ها مي باشد. اين مطالعه بر روي سلول هاي HT-29 و تحت 3 گروه انجام شد. در گروه اول، سلول ها تحت تاثير تريپسين قرار گرفتند. در گروه دوم، سلول ها در معرض تريپسين نبودند و در گروه سوم، پليت خالي از سلول، براي اندازه گيري تابش زمينه در نظر گرفته شد. براي اين منظور، امواج ساطع شده از 3 گروه با استفاده از دستگاه Photomultiplier tubes (PMT) اندازه گيري و با يكديگر مقايسه گرديد. يافته ها: محاسبه ميانگين و انحراف معيار سطح كل فوتون هاي ساطع شده نشان داد كه گروه حاوي تريپسين، ميزان امواج بيشتري (05/0 P) را به نسبت گروه بدون تريپسين و تابش زمينه، از خود ساطع نمود. همچنين، با افزايش زمان، ميزان فوتون ساطع شده نيز افزايش يافت. نتيجه گيري: هنگامي كه سلول ها تحت تاثير تريپسين قرار مي گيرند، ميزان امواج ساطع شده از آن ها افزايش مي يابد. به دليل اين كه با گذشت زمان، سلول هاي بيشتري در آستانه ي مرگ قرار مي گيرند، ميزان امواج ساطع شده از سلول هاي تحت تريپسين، به طور چشم گيري نسبت به سلول هاي بدون تريپسين، افزايش مي يابد.