عوارض كودكان مبتلا به سندرم نفروتيك بستري شده در بيمارستان كودكان امام حسين (ع) اصفهان

مقدمه: مطالعات جهاني نشان مي‌دهد كه در هر سال، 7-2 مورد جديد از سندرم نفروتيك اوليه در هر 100000 كودك زير 16 سال به وقوع مي‌پيوندد و شيوع جمعي آن، 15/7 در هر 100000 كودك مي‌باشد. همچنين، سندرم نفروتيك با دفع زياد پروتئين ادرار، كاهش پروتئين خون و افزايش چربي‌هاي خون مشخص مي‌گردد. روش‌ها: مطالعه‌ي حاضر يك مطالعه‌ي گذشته‌نگر بود كه با هدف تعيين بروز عوارض مربوط به سندرم نفروتيك در كودكان انجام شد. كليه‌ي بيماران مبتلا به سندرم نفروتيك كه در سال‌هاي 93-1392 در مركز آموزشي- درماني كودكان امام حسين (ع) اصفهان بستري شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات شامل سن (سال)، جنس، فشار خون سيستول و دياستول (mmHg)، مدت بستري (روز)، تعداد عود، ميزان آلبومين (g/dl)، كراتينين (g/dl)، كلسترول (mg/dl)، تري‌گليسريد (mg/dl) و پروتئين ادرار (mg/24 hours) و همچنين ميزان تصفيه‌ي گلومرولي (GFR يا Glomerular filtration rate) (mg/minute)، از پرونده‌ي مربوط به آخرين بستري آنان استخراج شد. يافته‌ها: ميانگين سن بيماران 3/80 ± 8/21 سال بود. بيشترين فراواني سن بيماران، 5 سال بود. 39/3 درصد از بيماران، پرفشاري خون سيستول و 36/4 درصد، پرفشاري خون دياستول داشتند. همچنين، در 90/3 درصد از بيماران، اختلال افزايش چربي‌هاي خون (افزايش تري‌گليسريد يا كلسترول) مشاهده شد. ضمن اين كه، به ترتيب 41/9 و 88/4 درصد از بيماران، اختلال در آلبومين و GFR داشتند. درجه‌ي پروتئين‌اوري در 58/0 درصد از بيماران، +++ و در 20/2 درصد آنان، ++++ بود. نتيجه‌گيري: از آن جايي كه سير درماني و بهبودي اين بيماران بسيار كند و وابسته به زمان است و بهبودي كامل نيز وجود ندارد، لازم است با شناخت عوارض اين بيماري، به درمان علامتي و جلوگيري از پيشرفت عوامل خطر اقدام نمود تا بيماري‌ها و مشكلات ثانويه به وجود نيايد.