بررسي اثر توزيع درآمد روستايي بر رشد بخش كشاورزي: رويكرد پنل غير خطي خودرگرسيون با وقفه هاي توزيعي

براساس ادبيات جديد، بهبود توزيع درآمد موجب رشد اقتصادي است. با توجه به اين موضوع و اهميت بخش كشاورزي در اقتصاد كشور، در اين مطالعه تاثير توزيع درآمد روستايي بر رشد بخش كشاورزي به صورت پويا و غيرخطي در استان هاي ايران طي دوره 1394-1386 مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور، پس از تاييد وجود رابطه تعادلي بلندمدت نامتقارن، از مدل پانل غيرخطي خودرگرسيون باوقفه‌هاي توزيعي براي تحليل اثرات نامتقارن استفاده شد. يافته‌هاي اين تحقيق نشان داد كه شوك‌هاي مثبت نابرابري درآمد روستايي اثر مثبتي بر رشد بخش كشاورزي در بلندمدت و كوتاه‌مدت دارد. همچنين، شوك‌هاي منفي نابرابري درآمد روستايي در كوتاه‌مدت اثر منفي و در بلندمدت اثر مثبت بر رشد بخش كشاورزي دارد. براساس نتايج به دست آمده، اثر شوك هاي مثبت از اثر شوك هاي منفي بزرگتر مي‌باشد كه حاكي از تأثير مثبت نابرابري درآمد بر رشد بخش كشاورزي و سازگاري نتايج به دست آمده با ديدگاه قديم ادبيات دارد. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه در كوتاه‌مدت و بلندمدت اثر شاخص قيمت مصرف‌كننده و مخارج دولت بر رشد بخش كشاورزي به ترتيب منفي و مثبت است. همچنين، اثر ماليات بر رشد بخش كشاورزي در كوتاه‌مدت مثبت و در بلندمدت منفي است.