پيش بيني اضطراب مرگ سالمندان ساكن خانه سالمندان بر اساس تحريف هاي شناختي، احساس تنهايي و راهبردهاي مقابله با استرس

Prediction of death anxiety of elderly living in elderly care centers based on cognitive distortions, loneliness, and stress coping strategies

مقدمه: سطح اضطراب مرگ در سالمندان مي تواند تحت تاثير تفاوت هاي فردي و بسياري از عوامل روانشناختي قرار گيرد. هدف پژوهش حاضر پيش بيني اضطراب مرگ در سالمندان ساكن خانه سالمندان بر اساس تحريف شناختي، احساس تنهايي و راهبردهاي مقابله با استرس بود. روش: طرح پژوهش توصيفي تحليلي بود. جامعه آماري اين پژوهش كليه سالمندان ساكن در مراكز نگهداري سالمندان شهر تهران بود. از اين جامعه 120 نفر به عنوان نمونه ي پژوهش با روش نمونه گيري دردسترس از دو مركز آتيه سبزاميد و پرنيان انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس اضطراب مرگ تمپلر (1970)، پرسشنامه تحريف شناختي بك و وايسمن (1987)، پرسشنامه احساس تنهايي راسل، پاپلو و كاترونا (1980) و پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي اندلر و پاركر (1990) بودند. داده هاي پژوهش پس از بررسي و تاييد پيش فرض ها با روش تحليل رگرسيون خطي چندگانه در نرم افزار SPSS نسخه ي 23 تحليل شدند. يافته ها: نتايج يافته هاي جمعيت شناختي نشان داد بيشتر گروه نمونه را مردان و داراي سن بين 70 تا 75 سال شكيل مي دادند. نتايج تحليل داده ها نشان داد تحريف شناختي با اضطراب مرگ رابطه مثبت معنادار داشت(p<0.05). بين احساس تنهايي با اضطراب مرگ رابطه مثبت معنادار وجود داشت(p<0.05). همچنين رابطه منفي بين راهبرد مقابله با استرس مساله مدار با اضطراب مرگ در سالمندان تاييد شد(p<0.05). نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش، انتخاب راهبردهاي مقابله اي مناسب در برابر فشار رواني، كاهش احساس تنهايي و تحريف شناختي، مي تواند با كاهش اضطراب مرگ در سالمندان ساكن خانه سالمندان همراه باشد.

Introduction: Death anxiety of the elderly may be influenced by individual differences and many psychological factors. The purpose of this study was to predict death anxiety of elderly living in elderly care centers based on cognitive distortions, loneliness, and stress coping strategies. Method: The research design is an analytical descriptive. The statistical population of this study was all elderly living in elderly care centers of Tehran. 120 persons were selected, as a sample by available sampling method from two centers of Sabzomid and Parnian. Research tools include Templer death anxiety scale (1970), beck and wisemanchr('39')s cognitive distortion questionnaire (1987), Russell, Papelo and Katronachr('39')s loneliness questionnaire (1980) and Andler & Parkerchr('39')s (1990) coping strategies questionnaire. After checking and confirming the assumptions, Research data were analyzed by multiple linear regression method in SPSS, v 23. Results: The results of demographic variable showed that most of the sample group were men and ages 70 to 75 years old. Data analysis results show that cognitive distortion has a significant positive correlation with death anxiety (p <0.05). There was a significant positive correlation between loneliness and death anxiety (p <0.05). Additionally, negative relationship between problem-oriented coping strategy and death anxiety in elderly was confirmed (p <0.05). Conclusion: Based on research results, choosing appropriate coping strategies against stress, reducing loneliness and cognitive distortion can be associated with decreasing the death anxiety in the elderly living in the elderly homes.