مقايسه تطبيقي اركان خسارت معنوي درحقوق ايران و فرانسه

فاقد عنوان لاتين

در جوامع اوليه بشري خسارات وارده به افراد منحصر به خساراتي بودكه قابل سنجش بودند، به بيان ديگرمادي بودند ومي شد آنها را اندازه گرفت.ولي به مرورزمان وبا پيشرفت جوامع دامنه خسارات حاصله ازيك عمل نيز وسعت بيشتري يافت،درگذشته خسارات صرفاًبراي ترميم ضرروزيان مالي ومادي بود،ولي كم كم خسارات ديگري نيز به اين نوع خسارات افزوده شدكه ازآن جمله خسارت هاي ممكن الحصول و حتمي الحصول بود، خسارت منحصربه ضررمادي نبوده،‌ بلكه خسارت معنوي ناشي ازجرم، به مهمترين بعد از ابعادوجود شخصيت انسان كه همان بعد معنوي و روحاني باشدايراد لطمه نموده و آن را متضرّر مي‌نمايد. حقيقت امرآن است كه برخلاف خسارت‌هاي مادي ، مصاديق ديگر خسارت تحت عنوان « خسارت معنوي » به جهت آن كه كثرت بروز اين نوع خسارت‌ها و اهميت آن در جامعه‌ي امروز به گونه‌اي است كه در خيلي از موارد خسارات وارده بر روح و روان و شخصيت و احساسات و عواطف فرد سنگين‌تر از خسارت جسمي و مالي بوده و قابل مقايسه با آن نيست و از سوي ديگر غفلت و بي‌توجهي نسبت به اين گونه خسارات در نظام حقوقي مبتني بر اسلام ، باروح و قوانين اسلامي مغايرت دارد و آن را غير عادلانه و غيركارآمد جلوه مي‌دهد و موجب تضييع حقوق اشخاص مي‌شود ، لذا پرداختن به اين موضوع و دست‌يابي به راه‌كارهاي آن از اهميت خاصي برخوردار است . دراين نوشتار سعي شده است با تتبع در منابع حقوقي ايران و فرانسه و بكارگيري روش تحقيق كتابخانه‌اي و گردآوري منابع و اطلاعات وتحليل و نقد و ارزيابي آنها صورت گيرد .