بررسي تغييرات ضخامت ماكولا در اعمال جراحي تضعيف عضله‌ي مايل تحتاني

مقدمه: برخي مطالعات نشان داده‌اند كه عمل جراحي استرابيسم با آسيب احتمالي ماكولا همراه مي‌باشد. از اين رو، مطالعه‌ي حاضر با هدف تعيين تغييرات ميانگين ضخامت ماكولا در اعمال جراحي تضعيف عضله‌ي مايل تحتاني در بيماران با استرابيسم‌هاي همراه با فعاليت بيش از حد اين عضله انجام شد.روش‌ها: طي يك مطالعه‌ي آينده‌نگر، 35 چشم تحت عمل جراحي استرابيسم با روش مايكتومي يا رسسيون انتخاب شد. ضخامت و حجم ماكولا در قبل از عمل و يك روز، يك هفته و يك ماه بعد از عمل اندازه‌گيري و تغييرات آن در دو روش جراحي پيش‌گفته، مقايسه گرديد.يافته‌ها: ميانگين تغييرات حجم ماكولا در طي دوره‌ي پي‌گيري بين دو گروه مايكتومي و رسسيون اختلاف معني‌داري نداشت. ضخامت ماكولا نيز در قسمت فوه‌آ در هيچ يك از زمان‌هاي مورد مطالعه اختلاف معني‌داري نداشت، اما در قسمت پارافوه‌آ، در يك هفته بعد از عمل در گروه مايكتومي كمتر بود (0.04 = P)، اما در ساير قسمت‌ها و بقيه‌ي زمان‌ها، اختلاف معني‌داري بين دو گروه مشاهده نشد.نتيجه‌گيري: عمل جراحي عضله‌ي مايل تحتاني با دو روش مايكتومي و رسسيون، با آسيب قابل ملاحظه‌اي در ماكولا همراه نبود و بين اين دو روش، اختلافي ديده نشد. البته، مطالعه‌ي حاضر با محدوديت‌هايي نظير كم بودن تعداد عمل جراحي رسسيون همراه بود. از اين رو، توصيه مي‌گردد مطالعات بيشتري با حجم نمونه‌ي بيشتر و در سطح وسيع‌تري جهت تعيين مزيت‌هاي هر يك از دو روش مايكتومي و رسسيون عضله‌ي مايل تحتاني به انجام برسد.