اثر اريتروپويتين بر آپوپتوز نوروني در شكنج دندانه‌اي هيپوكامپ در رت‌هاي آلزايمري شده با استرپتوزوسين

مقدمه: آلزايمر، اختلالي است كه با تخريب نوروني مناطق درگير در يادگيري و حافظه همراه است. بر اساس نتايج برخي مطالعات، اريتروپويتين شايد اثرات حفاظتي بر مغز داشته باشد. بنابراين، هدف از انجام پژوهش حاضر، ارزيابي تأثير اريتروپويتين بر آپوپتوز نوروني در لايه‌ي گرانولار شكنج دندانه‌دار تشكيلات هيپوكامپ در مدل حيواني بيماري آلزايمر بود.روش‌ها: براي ايجاد مدل آلزايمر، استرپتوزوتوسين به صورت دو طرفه در بطن‌هاي طرفي مغز رت‌ها تزريق گرديد. پس از گذشت دو هفته و مشاهده‌ي آسيب ‌شناختي، رت‌ها به مدت دو هفته‌ي ديگر اريتروپويتين را با دوز 500 واحد بر كيلوگرم به صورت داخل صفاقي و يك‌روز در ميان دريافت كردند. سپس رت‌ها تحت بيهوشي قرار گرفتند و مغز آن‌ها جهت مطالعه‌ي بافت‌شناسي تشريح گرديد. جهت بررسي آپوپتوز نوروني، از روش Terminal deoxynucleotidyl transferase BiotindUTP NickEnd- Labeling (TUNEL) استفاده شد.يافته‌ها: چهار هفته پس از تزريق استرپتوزوتوسين در بطن‌هاي طرفي مغز، افزايش چشمگير تعداد سلول‌هاي آپوپتوتيك در لايه‌ي گرانولار شكنج دندانه‌دار مشاهده شد (0.05 P). هرچند اريتروپويتين تأثيري بر رت‌هاي گروه شاهد نداشت، اما به صورت معني‌داري ميزان آپوپتوز را در رت‌هاي گروه آسيب كاهش داد (0.01 P).نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج مطالعه‌ي حاضر، شايد اريتروپويتين از طريق كاهش آپوپتوز نوروني بتواند در بهبود عوارض بيماري‌هاي نورودژنراتيو مؤثر باشد.