امكان شناسايي آنتي‌ژن سطحي ويروس هپاتيت B (HBsAg) به روش Enzyme-Linked Aptamer Assay و مقايسه‌ي آن با روش Enzyme-Linked Immunosorbent Assay

مقدمه:كيت‌هاي تشخيص باليني ويروس هپاتيت B، بر اساس آنتي‌بادي مي‌باشند و از نظر حساسيت، پايداري و هزينه داراي نواقصي هستند. از اين رو، تحقيقات در جهت جايگزيني آپتامرها به جاي آنتي‌بادي شايد اين نواقص را جبران كند. در اين مطالعه، از آپتامر بيوتينه در بررسي امكان شناسايي اختصاصي Hepatitis B surface antigen (HBsAg) با سيستم بيوتين استرپتاويدين و روش Enzyme-linked aptamer assay (ELAA) استفاده شد.روش‌ها:HBsAg به وسيله‌ي بافر كربنات بي‌كربنات داراي pH معادل 4/9 با در نظرگيري متغيرهاي مختلف در پليت Maxibinding (SPL, Korea) تثبيت شد. تثبيت HBsAg با كيت ELISA تجاري بررسي شد. قطعه‌ي آپتامر كلون شد و از پلاسميد به عنوان DNA الگو در Imbalance polymerase chain reaction (Imbalance PCR) جهت توليد DNA تك رشته‌اي استفاده و اين روش بهينه شد. از آپتامر بيوتينه با استفاده از سيستم استرپتاويدين بيوتين در روش ELAA استفاده شد.يافته‌ها:تثبيت آنتي‌ژن با استفاده از كونژوگه‌ي 1 و 2 كيت تجاري اثبات شد. كلونينگ قطعه‌ي آپتامر در Escherichia coli Top10 (E. coli Top10) توسط Colony PCR تأييد شد. بهترين نتيجه‌ي PCR گراديان دماي اتصال پرايمر در 64 درجه‌ي سانتي‌گراد بود. گروه شاهد آزمايش‌ها، گوياي تثبيت صحيح آنتي‌ژن بود، اما هر دو آپتامر سنتتيك و آپتامر Imbalance PCR، سيگنال‌هاي تكرارپذير و اختصاصي مبين شناسايي و اتصال آپتامر به HBsAg را نشان ندادند.نتيجه‌گيري: در هنگام تثبيت آنتي‌ژن، ساختار آن نسبت به آنتي‌ژن موجود در سطح ويروس يا سلول تغيير مي‌كند.شايد علت نتايج منفي، تواناييآپتامر در شناسايي آنتي‌ژن با ساختار دست نخورده باشد. همچنين، احتمال مي‌رود اتصال بيوتين به آپتامر، موجب تداخل در ساختار آن شود و استفاده از بازوي رابط بين افزونه و آپتامر نياز به بررسي دارد.