مقايسه‌ي تأثير سه روش بي‌حسي نخاعي، Epidural و تركيبي بر پيامدهاي مادري-جنيني در زنان با زايمان طبيعي: يك مطالعه‌ي كارآزمايي باليني

مقدمه: فرايند زايمان طبيعي با درد شديد حين زايمان همراه است كه تا كنون روش‌هاي مختلفي براي كاهش آن ارايه شده است كه ايجاد بي‌حسي نخاعي از روش‌هاي شايع مورد استفاده در اين زمينه مي‌باشد. اين مطالعه، با هدف تعيين و مقايسه‌ي پيامد مادري- جنيني در حين زايمان واژينال در سه روش مختلف بي‌حسي نخاعي، Epidural و تركيبي انجام گرفت. روش‌ها: در يك مطالعه‌ي كارآزمايي باليني كه در سال‌هاي 97-1396 در بيمارستان‌هاي الزهرا (س) و شهيد بهشتي 105 زن باردار در شرف زايمان طبيعي، به روش نمونه‌گيري آسان انتخاب شدند و به طور تصادفي در سه گروه 35 نفره توزيع گرديدند. جهت كاهش درد زايمان، گروه اول تحت بي‌حسي نخاعي، گروه دوم تحت بي‌حسي Epidural و گروه سوم تحت بي‌حسي Combined قرار گرفتند و عوارض مادري و نوزادي در سه گروه تعيين و مقايسه گرديد. يافته‌ها: ميانگين نمره‌ي Apgar دقايق 1 و 5، در سه گروه اختلاف معني‌داري نداشت، اما ميانگين مدت زمان مرحله‌ي دو در سه گروه تحت بي‌حسي نخاعي (6.38 ± 36.24 دقيقه)، Epidural (7.57 ± 32.06 دقيقه) و تركيبي (7.39 ± 35.78 دقيقه) ارزيابي گرديد و در گروهي كه تحت بي‌حسي Epidural قرار گرفتند، كمتر بود (0.027 = P). ساير عوارض، از جمله خونريزي و مرگ و مير در سه گروه اختلاف معني‌داري نداشت. نتيجه‌گيري: بروز عوارض مادري و جنيني در سه گروه تحت بي‌حسي نخاعي، Epidural و تركيبي، اختلاف معني‌داري نداشت، اما مدت زمان مرحله‌ي دوم زايمان در گروه تحت بي‌حسي Epidural به طور معني‌داري كمتر بود. از اين رو، به نظر مي‌رسد استفاده از بي‌حسي Epidural جهت كاهش درد زايمان، نسبت به روش نخاعي و تركيبي ارجح باشد.