اثر تمرين كم‌شدت برونگرا با محدوديت جريان خون بر حجم عضله و عملكرد جسماني فوتباليست‌هاي مرد

تمرين مقاومتي، جزء مهم برنامه تمريني در بيشتر فعاليت هاي ورزشي است. تمرين مقاومتي كم‌شدت همراه با محدوديت جريان خون نيز مي تواند باعث افزايش قدرت عضلاني و استقامت موضعي شود؛ بنابراين، پژوهش حاضر با هدف مطالعه اثر تمرين كم‌شدت برونگرا با محدوديت جريان خون بر حجم عضله و عملكرد جسماني فوتباليست هاي مردانجام شد.بدين‌منظور، 40 فوتباليست انتخاب شدند و به‌صورت تصادفي به چهار گروه تمرين مقاومتي سنتي (تعداد = 10)، تمرين مقاومتي كم‌شدت برونگرا با محدوديت جريان خون (تعداد = 10)، تمرين مقاومتي شديد برونگرا بدون محدوديت جريان خون (تعداد = 10) و كنترل (تعداد = 10) تقسيم شدند.قبل و پس از دوره تمريني هشت‌هفته اي، آزمون هاي قدرت و استقامت عضلاني گرفته شد و هايپرتروفي عضلاني با توجه به روش اولتراسوند اندازه گيري شد. براي مقايسه بين گروه ها از روش تجزيه‌وتحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني استفاده شد (0.05 ≥ P). نتايج حاكي از آن بود كه گروه هاي تجربي تمرين برونگرا با محدوديت جريان خون و تمرين سنتي در مقايسه با گروه كنترل در آزمون قدرت بالاتنه افزايش معنا داري داشتند(P 0.001). همچنين، در قدرت عضلات پا بين گروه ها تفاوت معنا دار وجود نداشت، اما تغييرات درون‌گروهي در همه گروه هاي تجربي افزايش معنا داري را نشان داد. همچنين، استقامت عضلات پا افزايش معناداري را در تمام گروه هاي تجربي نشان داد. نتايج بين گروهي حاكي از وجود افزايش معنا دار بين گروه تمرينات مقاومتي سنتي با گروه تمرينات مقاومتي برونگرا بدون محدوديت جريان خون (0.001 = P) و بين گروه تمرينات مقاومتي سنتي و گروه تمرينات مقاومتي برونگرا با محدوديت جريان خون با گروه كنترل (0.001 =P ) بود. تفاوت معنا داري در استقامت عضلات بالاتنه ( 0.18= P)، هايپرتروفي عضلات چهارسرران ( 0.12= P) و همسترينگ ( 0.053= P) وجود نداشت (0.05 P). هر سه برنامه تمرين مقاومتي برونگرا با و بدون محدوديت جريان خون و سنتي اثري مشابه بر قدرت، استقامت و هايپرتروفي عضلاني در فوتباليست ها داشتند. به‌دليل استفاده از بار كمتر در تمرينات مقاومتي برونگرا با محدوديت جريان خون و كسب نتيجه مشابه، ورزشكاران و مربيان مي توانند از اين نوع برنامه استفاده كنند.