اثر هشت هفته تمرين مقاومتي و تزريق آيريزين بر ميزان BDNF و حافظه فضايي موش‌هاي سوري نر

اين پژوهش با هدف تعيين اثر هشت هفته تمرين مقاومتي و تزريق آيريزين بر ميزان فاكتور نوروتروفيك مشتق شده از مغز و حافظه فضايي موش‎هاي‎ سوري نر انجام شد. بدين‌منظور، 19 سر موش نر (ميانگين وزن برابر با 18 گرم و سن پنج‌هفتگي) به‌طور تصادفي به گروه‎ها‎ي كنترل، شم تزريق، تمرين مقاومتي و گروه تزريق آيريزين تقسيم شدند. گروه تمرين مقاومتي به‌مدت هشت هفته و هفته‎اي سه جلسه روي نردبان مخصوص به ارتفاع 2/1 متر با وزنه‌اي معادل 50 درصد وزن بدن تمرينات خود را شروع كردند. وزنه به‌تدريج افزايش‌ يافت و به حدود 200 درصد وزن آن‌ها در هفته پاياني رسيد. تزريق آيريزين نيز سه جلسه در هفته انجام شد. براي اندازه‎گيري آيريزين و فاكتور نوروتروفيك مشتق شده از مغز پلاسما از روش الايزا و براي ارزيابي حافظه فضايي از ماز بارنز استفاده شد. يافته‌ها همبستگي مثبت و معناداري را بين آيريزين و فاكتور نوروتروفيك مشتق‌شده از مغز نشان داد (r = 0.66،0.01  P =). همچنين، ميزان آيريزين پلاسماي خون در گروه‌هاي تمرين و تزريق آيريزين نسبت به گروه كنترل افزايش معنا‌دار داشت (F = 14.25،P = 0.001 ) و اين ميزان در گروه تمرين مقاومتي نسبت به گروه تزريق آيريزين بيشتر بود، اما ميزان حافظه فضايي (F = 0.546، P = 0.658) و فاكتور نوروتروفيك مشتق‌شده از مغز پلاسما (F = 0.584،0.635P =) در هيچ‌يك از گروه‌ها تفاوت معنا‌داري را نشان ندادند. از اين پژوهش مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه هشت هفته تمرين مقاومتي و تزريق آيريزين بر ميزان فاكتور نوروتروفيك مشتق‌شده از مغز خون و حافظه فضايي اثر معنادار ندارد، اما ميزان آيريزين خون را به‌صورت معنا‌داري افزايش مي‌دهد.