بررسي پاسخ برخي از آنزيم هاي آسيب عضلاني به يك جلسه تمرين شديد بر اثر سازگاري هشت هفته تمرين پلايومتريك با اضافه بار در دختران جوان هندباليست

Response of Some of the Muscle Damage Enzymes to an Acute Exercise Session Following Adaption to 8 Weeks Plyometric Training with Overload among Young Female Handball Player

سابقه و هدف: يكي از آسيب­ هاي رايج در جريان فعاليت­ هاي ورزشي و ورزشكاران، كوفتگي عضلاني بوده كه با ناراحتي، درد و سفتي عضلات همراه است. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه نيمه ­تجربي 24 زن هندباليست از شهر ده دشت كهكيلويه و بويراحمد به طور تصادفي به دو گروه (آزمون و كنترل)، تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه آزمون (تمرين)، تمرينات منتخب پليومتريك را به مدت هشت هفته شامل سه جلسه در هفته با دامنه حجم تمريني، 8 تا 12 حركت و هر حركت 10 ثانيه براي هر جلسه انجام دادند. خون­گيري از افراد پيش از جلسه اول و پس از آن و پيش و پس از جلسه آخر برنامه تمرينات، به منظور اندازه گيري كراتين فسفوكيناز و لاكتات دهيدروژناز به عمل آمد. سطوح كراتين فسفوكيناز و لاكتات دهيدروژناز با استفاده از كيت آزمايشگاهي شركت پارس آزمون اندازه ­گيري شد. به منظور اندازه گيري تغييرات اين دو فاكتور، از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و روش تعقيبي بونفروني استفاده شد. سطح معني ­داري هم (0/05P<) در نظر گرفته شد. يافته‌ها: سطوح سرمي كراتين فسفوكيناز پس از هشت هفته تمرينات پليومتريك در مقايسه با پيش از آزمون، افزايش معناداري پيدا كرد (0/005P=). همچنين پس از هشت هفته تمرينات پليومتريك، سطوح سرمي لاكتات دهيدروژناز نيز افزايش معناداري پيدا كرد (0/000P=). نتيجه‌گيري: نتايج اين تحقيق نشان داد كه هشت هفته تمرينات پليومتريك تغيير معناداري در كراتين فسفوكيناز و لاكتات دهيدروژناز ايجاد كرد. اما اين تغييرات در مقايسه با اندازه گيري پس از جلسه اول كاهش نشان داد. احتمالاً پروتكل تمرينات ورزشي پليومتريك مي تواند راهكار مناسبي براي به حداقل رساندن توليد شاخص ­هاي آسيب عضلاني باشد.

Background and Objectives: One of the most common injuries during sports and athleteschr('39') activities is muscle cramps, which are accompanied by muscle discomfort, pain, and stiffness. Materials and Methods: Twenty-four handball female from dehdasht, kohkiluyeh and boyer-ahmad, randomly divided into two groups: test (n=12) and control group (n=12). Test group performed of plyometric training of 8 weeks, including three sessions per week with a range of workouts, 8 to 12 movements and 10 seconds per session. Blood samples were taken before and after 1 meeting and end meeting, in order to measure CPK and LDH level. CPK and LDH measured by pars azmoon kit. Data were analyzed using Student’s Repeated measure with Bonferroni correction. Significance level was considered to be P<0.05. Results: 8 weeks plyometric training increase serum CPK concentration of handball women significantly (P<0/005), also serum LDH concentration significantly increased in group training (P<0/000). Conclusions: The present study indicated that 8 weeks plyometric training have effect on CPK and LDH of handball women. But these change lessend in comparison with the modulate after the first meeting. Probably the plyometric training protocol can be a suitable approach for minimizing the production of muscular injury indicators.