ارزيابي اثر بخشي كارگروهي و تعيين راهكارهاي بهبود كار گروهي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز

اين پژوهش با هدف ارزيابي اثربخشي كارگروهي و تعيين راهكارهاي بهبود كارگروهي در در دانشگاه علوم پزشكي شيراز انجام شده است. براي اين منظور مدلي شامل شش فاكتور طراحي شد كه تأثير عواملي چون مديريت مناسب، برنامه ريزي استراتژيك، ارتباطات مؤثر، رضايت شغلي، مهارت كارگروهي و رهبري را بر اثر بخشي كارگروهي مورد بررسي قرار مي‌دهد. روش تحقيق توصيفي – پيمايشي و از حيث هدف كاربردي است. جامعه آماري شامل 40 نفر از كاركنان دانشگاه علوم پزشكي شيراز هستند كه به وسيله روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب شدند و نظرات آن‌ها بوسيله پرسشنامه محقق ساخته، مورد سنجش قرار گرفت. يافته‌هاي اين تحقيق نشان مي‌دهد كه از ديدگاه كاركنان، مديريت مناسب و مهارت كارگروهي بر اثربخشي گروهي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز تا حدودي تأثير گذار بوده و اين يافته‌ها به لحاظ آماري نيز معنادار نبوده اند و عواملي چون برنامه ريزي استراتژيك، ارتباطات مؤثر، رضايت شغلي و رهبري بر اثربخشي گروهي در دانشگاه علوم پزشكي شيراز تأثير داشته و اين يافته‌ها به لحاظ آماري معنادار و مورد تأييد هستند.