تطبيق شاخص‌هاي شهرسازي اسلامي در فضاي شهري (نمونه موردي: راسته‌ بازار مظفريه شهر همدان)

يكي از فضاهاي جغرافيايي كه از ديرباز، انعكاس‌دهنده‌ي ايدئولوژي نظام‌هاي حاكم بوده، پديده‌ي شهر است. بر اين اساس، شهر اسلامي بازتابي از انديشه‌هاي متعالي دين مبين اسلام در تمامي جوانب است. اسلام به‌عنوان يك فضاي‌ فرهنگي و يك فضاي ارتباطي ممتاز، بر مناظر شهري، سيماي ظاهري شهرها، ساختارهاي و نحوه‌ي كار آن‌ها، ارتباط آن‌ها با يكديگر و با محيط اطرافشان تأثير گذاشت. هدف از اين تحقيق بررسي موضوعي كه يك شهر اسلامي چيست و داراي چه ويژگي ­ها و مؤلفه‌هايي است و در ادامه به بررسي شاخص‌هاي شكل‌گيري شهرسازي اسلامي و تطبيق اين شاخص‌ها با فضاي شهري امروز و استخراج معيارهاي مشترك پرداخته‌شده است. روش تحقيق توصيفي- تحليلي است. با استفاده از استخراج معيارها و نيز مصاحبه؛ ماتريس دودويي تنظيم و سپس نتايج آن در مورد منطقه موردمطالعه راسته‌بازار مظفريه شهر همدان بيان‌شده است كه در اين پژوهش 7 معيار شامل مقياس انساني، زيبايي بصري و معنايي، هويت و حس تعلق به فضا، مشاركت و تعاملات اجتماعي، ايمني و امنيت (آسايش و آرامش)، عدالت (تعادل) و خوانايي به‌عنوان معيارهاي مشترك انتخاب و موردبررسي قرار گرفت و درنهايت پيشنهاد‌هايي جهت ارتقاء و بهبود موارد فوق ارائه‌شده است.