بررسي آلودگي برخي فلزات سنگين در آب‌هاي بندر عسلويه و تأثير آن بر عضله ماهي قباد (Scomberomorus guttatus) و كفشك (Brachirus orientalis) در محيط GIS

دسته­اي از آلاينده­هاي توليدشده توسط صنايع گاز و پتروشيمي در منطقه عسلويه فلزات سنگين ميباشد كه با ورود پساب اين صنايع به خليج­فارس منجر به آلودگي آب و ماهيان موجود در آن شده است. ازاين‌رو در تحقيق حاضر، غلظت فلزات سنگين (Fe, Cr, Pb, Cu, Zn, Cd, Se, Ni) باهدف ارزيابي خطر آلودگي آب­هاي خليج­فارس و تأثير آن بر روي ماهي قباد (Scomberomorus guttatus) و كفشك (Brachirus orientalis) بررسي شد. تعداد 42 نمونه آب و 84 نمونه از گونه­هاي ماهي از 14 نقطه (هر نقطه سه تكرار) جمع­آوري و غلظت عناصر فلزي در آب و عضله ماهي­ها در سال 1398 اندازه­گيري شد. به‌منظور تعيين ميزان آلودگي حاصل از فلزات سنگين در آب و عضله ماهي از شاخص آلودگي فلزات سنگين (HPI) استفاده شد. همچنين درنهايت براي تعيين نحوه توزيع مكاني عناصر سنگين در اطراف نيروگاه پارس جنوبي (آب و عضله ماهي) از روش كريجينگ در محيط GIS استفاده شد. نتايج آناليز در نمونه­هاي آب نشان داد كه حداكثر مقادير عناصر Cd, Cu, Fe, Ni, Pb, Zn, Cr در نمونه­هاي آب به ترتيب 8/4، 10، 8/9، 2/5، 4/9، 7/6 ميلي­گرم در ليتر است. با توجه به مقادير مذكور مشخص مي­شود كه در نزديكي نيروگاه تمامي عناصر از حد مجاز استانداردهاي بين­المللي بيشتر مي­باشند كه نشان­دهنده آلودگي بالاي آب در اين منطقه مي­باشد. همچنين نتايج نشان داد كه آلودگي در ماهي كفشك بيشتر از ماهي قباد بود كه علت آن را مي­توان محل زندگي اين دو ماهي دانست، به‌طوري‌كه ماهي قباد در نزديكي سطح آب زندگي مي­كند، درحالي‌كه ماهي كفشك در اعماق كه آلودگي ناشي از نيروگاه بيشتر است، زندگي مي­كند. با توجه به نتايج اين مطالعه مي­توان انتظار داشت كه در درازمدت خطر آلودگي آب­ها نسبت به فلزات سنگين ادامه يابد. به‌طوري‌كه خطر آلودگي بر روي آبزيان منطقه تأثير بسيار زيادي گذاشته كه منجر به سمي شدن آن‌ها و ورود به چرخه غذايي مردم منطقه مي­گردد.