بررسي اثر دو روش رفتار درماني ديالكتيكي و روان درماني فراشناختي بر افسردگي و قندخون ناشتاي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2

Effect of Dialectical Behavior and Metacognitive Therapies on Depression and Fasting Blood Sugar in Patients with Type II Diabetes

ديابت يكي از بيماري هاي متابوليك مزمن چند عاملي است كه علاوه بر تاثير بر وضعيت باليني فرد هزينه هاي بسياري را به جوامع مختلف در كل دنيا و همچنين در ايران وارد مي نمايد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر دوروش رفتار درماني ديالكتيكي و روان درماني فراشناختي بر افسردگي و قندخون ناشتاي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 انجام گرفت. مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع كاربردي و كارآزمايي باليني شاهدار از نوع طرح پيش آزمون و پس آزمون همراه با گروه كنترل و پيگيري سه ماهه بود.نمونه مورد مطالعه به روش نمونه گيري در دسترس از ميان بيماران مراجعه كننده به مركز تحقيقات ديابت مشهد انجام شد كه به سه گروه بيست نفره بصورت تصادفي در دوگروه آزمايشي و گروه كنترل قرارگرفتند. داده هاي مربوطه پس از گردآوري با نرم افزار 21 SPSSبه روش آماري تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر مورد تجزيه وتحليل قرارگرفت. يافته ها: بر اساس نتايج بدست آمده مشخص گرديد اختلاف معني داري بين ميانگين گروه‌هاي مداخله و كنترل وجود داشت (0/05>p ). بعبارتي دو روش رفتار درماني ديالكتيكي و روان درماني فراشناختي باعث كاهش معني دار افسردگي و قندخون ناشتاي بيماران مبتلا به ديابت نوع 2 شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج بنظر مي رسد دو روش رفتار درماني ديالكتيكي و روان درماني فراشناختي مي توانند به عنوان يك مداخله روان شناختي موثر براي كاهش افسردگي بيماران مورد استفاده قرار گيرند، كه اين امر نيازمند مطالعات بيشتر مي باشد.

Introduction: Diabetes is one of the chronic multifactorial metabolic diseases that in addition to affecting the clinical condition of the individual, imposes a considerable cost on different countries around the world, including Iran. In this regard, the present study aimed to investigate the effect of dialectical behavior therapy and metacognitive psychotherapy on depression and fasting blood sugar in patients with type II diabetes. Materials and Methods: The present applied clinical trial was conducted based on a pre-test post-test design with a control group. It should also be mentioned that the subjects of this study were followed up for three months. The participants were selected from the patients referring to Mashhad Diabetes Research Center, Mashhad, Iran. For the purposes of the study, the subjects were randomly divided into two experimental groups (n=40) and one control group (n=20). The collected data were analyzed and examined in SPSS software (version 21) using statistical tests. Results: Based on the findings, there was a significant difference between the mean value of intervention and control groups (P<0.05). In other words, dialectical behavior therapy and metacognitive psychotherapy significantly reduced depression and fasting blood sugar in patients with type II diabetes. Conclusion: According to the results, it seems that dialectical behavior therapy and metacognitive psychotherapy can be used as effective psychological interventions to reduce depression in patients. However, it should be noted that further investigation is required in this regard.