اثر نانو ذرات كيتوزان و اكسيد آهن بر جوانه‌زني و شاخص‌هاي رشد اوليه گلرنگ (Carthamus tinctorius L.) در شرايط تنش شوري

شوري يكي از محدوديت­هاي محيطي است كه 20 درصد از مزارع آبي جهان را تحت تأثير قرار مي­دهد. به منظور بررسي اثر پرايمينگ با نانوذرات كيتوزان و نانواكسيد آهن، بر جوانه­زني و رشد اوليه گياهچه گلرنگ در شرايط تنش شوري، دو آزمايش مجزا به صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه كاملاً تصادفي در سه تكرار در آزمايشگاه فرآوري بذر دانشكده علوم كشاورزي دانشگاه شاهد تهران در سال 1396 اجرا شد. در آزمايش اول اثر سطوح كيتوزان (صفر، هيدروپرايم، 2/0 و 4/0 درصد وزني-حجمي) در شرايط تنش شوري (سطوح صفر، 5/2، 5 و 5/7 دسي زيمنس بر متر) بر درصد جوانه‌زني، سرعت جوانه­زني، ميانگين مدت جوانه­زني، طول گياهچه، طول ريشه­چه، وزن تر گياهچه و شاخص طولي بنيه بذر در سطح احتمال يك درصد معني­دار بود ولي بر وزن خشك گياهچه اثر معني‌داري نداشت. بهترين سطح كيتوزان براي بدست آمدن بهترين شرايط سطح 2/0 درصد بود. در آزمايش دوم اثر سطوح نانو اكسيد آهن (صفر، هيدروپرايم، 200 و 400 ميلي­گرم بر ليتر) در شرايط تنش شوري (سطوح ذكر شده) بر تمامي صفات ذكر شده به جز طول گياهچه، در سطح 1درصد معني‌دار بود. طبق نتايج بدست آمده بهترين سطح نانو­اكسيد آهن سطح 200 ميلي­گرم بود. تنش شوري نيز بر تمامي صفات به جز وزن خشك گياهچه در سطح 1درصد اثر منفي و معني­دار داشت. سطوح 4/0 درصد كيتوزان و400 ميلي­گرم نانو اكسيد آهن نسبت به سطوح 2/0 درصد و 200 ميلي­گرم اثر ضعيف­تري نشان دادند كه احتمالاً به خاطر اثر سميت اين غلظت­ها مي­باشد.