طراحي الگوي آزادسازي انرژي سازماني كاركنان در سازمان‌هاي دولتي (مطالعه موردي: وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي)

مقدمه: سازمان‌هاي دولتي به‌دليل فقدان فضاي رقابتي با معضل بي انگيزگي و بي‌تفاوتي كاركنان خود نسبت به اهداف و آينده سازمان مواجه‌ هستند؛ آنچه بيش از هر راهكار ديگري سازمان را به برون‌رفت از اين شرايط كمكمي كند، آزادسازي انرژي سازماني است. اين مهم، پژوهش حاضر را به سمت طراحي الگوي آزادسازي انرژي سازماني كاركنان در سازمان‌هاي دولتي سوق داد. مواد و روش ها: روش پژوهش كيفي، از نوع نظريه داده بنياد بود. از بين رؤساي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي منطقه غرب، مديران امور مالي و توسعه نيروي انساني، معاونان توسعه مديريت و منابع، اساتيد دانشگاه در رشته‌هاي مديريت و علوم رفتاري در اين منطقه و مديران ارشد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به روش نمونه‌گيري هدفمند تعداد 35 نفر براي مصاحبه عميق انتخاب شدند و مصاحبه‌ها تا مرحله اشباع نظري ادامه يافتند. داده‌ها به روش سيستماتيك در سه مرحله كدگذاري باز، محوري و انتخابي تحليل و در نهايت تصوير عيني از نظريه ايجاد شده، ارائه گرديد. يافته ها: نظريه به دست آمده نشان داد كه انرژي سازماني، در فرآيندي از عوامل علي (ارزش‌هاي اخلاقي، امنيت شغلي، حمايت مديريت، جبران خدمت، شخصيت، احساس تعلق، آرمان مشترك، اعتماد و هوش هيجاني سازماني)، زمينه‌اي (شرايط اداريمديريتي، فرهنگياجتماعي و اقتصادي سازمان)، مداخله‌گر (سياست‌هاي سازمان، رفتار مديران، رفتار همكاران، جو سازماني و ملاحظات خاص سازماني) و راهبردي (انعطاف‌پذيري، ايجاد هويت مشترك، تشويق و حمايت، مبارزه با فساد اداري، ارتباط اثربخش، كنترل سازماني، يادگيري سازماني و مديريت منابع انساني) آزاد مي‌شود و اين آزادسازي پيامدهاي مثبت زيادي را براي كاركنان به همراه دارد. بحث و نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه الگويي براي آزادسازي انرژي سازماني كاركنان وزارت بهداشت و ساير نهادهاي دولتي كه با معضل بي انگيزگي و بي‌اشتياقي كاركنان در مشاركت براي تحقق اهداف استراتژيك سازمان مواجه هستند، است.