بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر كاهش خستگي شناختي بيماران زن مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس با پيگيري 90 روزه

The Effectiveness of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on Cognitive Fatigue Reduction in Women with Multiple Sclerosis with 90 Days of Follow-up

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد (Acceptance and Commitment Therapy يا ACT) بر كاهش خستگي شناختي زنان مبتلا به مولتيپل اسكلروزيس (Multiple sclerosis يا M.S) شهر اهواز انجام شد. روش‌ها: اين مطالعه يك طرح نيمه آزمايشي، همراه با مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون و پيگيري سه ماهه، در قالب سه گروه مجزاي درمان، درمان‌نما و ليست انتظار بود. بدين منظور، از بين زنان مبتلا به MS مراجعه‌كننده به انجمن MS شهر اهواز و در واقع، از يك نمونه در دسترس، 41 نفر انتخاب شدند و به‌ صورت تصادفي در سه گروه درمان (13 نفر)، درمان‌نما (14 نفر) و ليست انتظار (14 نفر) قرار گرفتند. قبل از شروع جلسات، پس از پايان آخرين جلسه و سه ماه پس از آخرين جلسه، خستگي شناختي درمانجويان ارزيابي گرديد. يافته‌ها: طرح آميخته ANOVA نشان داد كه ميزان تعامل دوره‌هاي زماني و نوع درمان (3/53 = F)، در كاهش ميزان خستگي شناختي بيماران مبتلا به MS معني‌دار (0/014 = P) و با اندازه اثر 16 درصد و توان آماري 84 درصد بود. اين ميزان كاهش خستگي تا دوره پيگيري باقي ماند. نتيجه‌گيري: با توجه به شكايت شايع بيماران مبتلا به MS از خستگي شناختي به ‌عنوان يك مانع جدي در انجام كارهاي روزمره، استفاده از روش درماني ACT شايد براي اين دسته از بيماران كمك‌كننده و راهگشا باشد.

Background: The aim of this study is to investigate the effect of Acceptance and Commitment Therapy (ACT) on cognitive fatigue in female patients with multiple sclerosis (MS). Methods: This was a quasi-experimental study with a pre-test and post-test design and three months of follow up performed on three groups of therapy, placebo, and waiting list. Thus, among the female patients with MS referred to the MS Society of Ahwaz, Iran, 41 patients were chosen with the convenience sampling method and divided into therapy (n = 13), placebo (n = 13), and waiting list (n = 14) by random sampling. Findings: All patients completed the Modified Impact of Fatigue Scale (MFIS) in the pretest and posttest stages and after the three-month follow-up period. The results of the mixed analysis of variance (ANOVA) showed that the interaction between time and therapy can reduce the cognitive fatigue in patients with MS (F = 3.53, P = 0.014, effect size = 0.16, statistical power = 0.84) and this reduction will remain and until the follow-up. Conclusion: According to fatigue as a main and pervasive complaint of this group, the results of this study can be used as an appropriate method to reduce cognitive fatigue in patients with MS.