آموزش جامعه‌نگر و استفاده از دانش مبتني بر شواهد

Community Education and Evidence-based Knowledge Use

مقدمه: ايجاد انگيزه در اساتيد، آموزش محققين، بهره‌برداري بهتر از شواهد و ايجاد ارتباط بين اعضاي جوامع علمي، زمينه استفاده و انتقال دانش، بر‌اساس نيازهاي جامعه و آموزش جامعه‌نگر را فراهم مي‌كند. هدف اصلي اين پژوهش، ارزيابي فرآيند توليد دانش و استفاده از شواهد در مراكز تحقيقاتي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران و ايران، همچنين كاربرد آن در ارتقاء سيستم سلامت و آموزش جامعه‌نگر دانشجويان مي‌‌باشد. روش‌بررسي: پژوهش حاضر از نوع توصيفي- مقطعي است. جامعه مورد پژوهش، نهايتا شامل 68 مركز پژوهشي وابسته به دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران و ايران مي‌باشد. ابزار پژوهش، پرسشنامه ساخته شده توسط نجات و همكاران در دو بخش توليد دانش و ترويج استفاده از شواهد است. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 مورد تحليل قرار‌گرفتند. نتايج: وضعيت توليد و استفاده از دانش، در دانشگاه‌هاي علوم پزشكي ايران و تهران، در حيطه"توليد دانش و شواهد" قابل استفاده در تصميم‌گيري‌ها در وضعيت مطلوب و در حيطه ترويج شواهد در وضعيت نامطلوب، قرار داشته و نياز به مداخله دارد. نتيجه‌گيري: در ابتداي تدوين هر پژوهشي، شناسايي مخاطبين خاص نتايج حاصل از پژوهش، باعث كاربردي ‌شدن شواهد و دانش توليد شده مي‌گردد . اين امر، منجر به انجام پژوهش‌ها، مطابق با نياز‌هاي جامعه مي‌شود. وضعيت دانشگاه‌هاي علوم پزشكي در ايران از نظر آموزش جامعه‌نگر و پزشكي مبتني بر شواهد، احتياج به بازنگري دارد. با بهبود وضعيت توليد و ترويج دانش مبتني بر شواهد، توسعه كيفي چشم‌گيري در آموزش جامعه‌نگر به وجود خواهد ‌آمد.

Introduction: Utilizing as well as transferring knowledge can be provided via motivating teachers, educating researchers, better utilizing of evidence and creating communication between members of the scientific communities based on the needs of the community and community education. Therefore, the present study mainly aimed at evaluating the process of knowledge production and use of evidence in the research centres of Tehran and Iran University of Medical Sciences. Moreover, this study intended to investigate its application in improving the health system and community education of students. Methods: In this descriptive cross-sectional study, the study population finally consisted of 68 research centres affiliated to Tehran and Iran University of Medical Sciences. In order to glean the study data, a questionnaire was utilized by Nejat et al. in two fields of “knowledge production” and “promote using of evidence”, and the study data were analyzed using SPSS (version 18). Results: The production and use of knowledge status in Tehran and Iran medical universities in regard with “knowledge and evidence production” used in decision-making was reported in a favourable condition. Moreover, an unfavourable condition was revealed regarding “promoting use of evidence” which needs proper intervention. Conclusion: The study finding revealed that at the beginning of the formulation of each research, identifying the specific audience of the study results causes the produced evidence and knowledge to be applicable. This leads to conducting research in accordance with the needs of community. As a result, status of medical universities in Iran necessitates to be reviewed. Ameliorating production status and promoting evidence-based knowledge can lead to a significant qualitative development in community education.