مديريت تروماهاي دنداني و موارد ارجاع آن در دندانپزشكان عمومي شهر مشهد در سال 1395

مقدمه: با توجه به شيوع تروماهاي دنداني، اهميت درمان به موقع آن و نياز به برنامه ريزي براي تعيين متولي مناسب جهت چگونگي مديريت و ارجاع آن؛ اين مطالعه با هدف بررسي مديريت تروماهاي دنداني و موارد ارجاع آن در دندانپزشكان عمومي شهر مشهد در سال1395 انجام گرديد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي، بر روي 120 دندانپزشك عمومي شهر مشهد انجام گرديد. جهت جمع آوري اطلاعات، از يك پرسشنامه محقق ساخته روا و پايا استفاده شد. پس از كسب رضايت نامه، پرسشنامه در اختيار دندانپزشك قرار داده شد و پس از جمع آوري اطلاعات؛ نتايج بدست آمده به صورت توصيفي در قالب جداول و نمودارها گزارش گرديد. يافته ها:بيشتر موارد درمان شده در طول يكسال كاري توسط دندانپزشكان عمومي، از نوع شكستگي هاي تاج با يا بدون درگيري پالپ بود و شكستگي ريشه، بيرون افتادن يا جا به جايي دندان كمتر توسط دندانپزشكان عمومي مورد درمان قرار گرفته بود. از بين تروماهاي دنداني، بيشترين موارد ارجاع به شكستگيهاي ريشه مربوط مي شد. دندانپزشكان عمومي بيشتر از همه، تروماهاي دنداني را به متخصصين درمان ريشه ارجاع مي دادند. دشواري و وقت گير بودن درمانها، علت اصلي ارجاع بود. نتيجه گيري: بجز شكستگي تاج و ريشه با و يا بدون درگيري پالپ، ساير موارد تروما بدليل دشواري درمان و وقت گير بودن درمانها، ارجاع داده مي شود.