شماره ركورد :
1175942
عنوان مقاله :
بررسي ريزساختار و سختي در تعمير به روشOAW قالب هاي مسي DHP
پديد آورندگان :
علينقيان ، حميدرضا دانشگاه صنعتي اميركبير(پلي تكنيك تهران) - دانشكده مهندسي مكانيك , صدوق ونيني ، علي دانشگاه صنعتي اميركبير(پلي تكنيك تهران) - دانشكده مهندسي مكانيك , منير واقفي ، محمود دانشگاه صنعتي اصفهان - دانشكده مهندسي مواد
از صفحه :
67
تا صفحه :
80
كليدواژه :
مس DHP , تعمير و ترميم , پركننده جوش , ريزسختي , ريزساختار , آنيل
چكيده فارسي :
قالب هاي ريخته گري مداوم فولاد در تعداد ذوب هاي بالا ممكن است در سطح قالب تحت سايش و تخريب قرار گيرند، لذا ضرورت راهكاري جهت بهبود عمر چنين قالب هايي مطرح مي باشد. در مقاله حاضر هدف ترميم نمونه مسيDHP )جنس قالب فرايند ريخته گري مداوم ( مي باشد. در اين مقاله تخريب نمونه هاي مسي توسط ايجاد شياري به كمك دستگاه CNC و عمل ترميم آن با استفاده از جوشكاري اكسي استيلن و پركننده جهت پركردن ناحيه شيار انجام شد. در اين مطالعه تاثير دماي پيشگرم، نوع پركننده، عمليات حرارتي ناحيه جوش بر سختي، ريزساختار، آناليز شيميايي ناحيه جوش و هدايت حرارتي منطقه جوش بررسي و ارزيابي شد. محدوده دماي پيشگرم بين 300 تا 450 درجه سانتي گراد انتخاب شد. از پركننده هاي Cu-Pو Cu-Ag-Pبراي پركردن شكاف ناحيه جوش استفاده شد. در تحقيق حاضر جهت سنجش نتايج از ميكروسكوپ الكتروني روبشي، طيف سنجي انرژي پرتوايكس، ميكروسختي، ميكروسكوپ نوري و هدايت سنج حرارتي استفاده شد. نتايج نشان داد افزايش دماي پيشگرم منجر به تشكيل لايه هاي اكسيدي و كاهش دماي پيشگرم با پرشوندگي ناقص ناحيه جوش همراه است كه نهايتاً دماي پيشگرم 400 درجه سانتي گراد با توجه به دو ويژگي ذكرشده در بالا انتخاب مناسبي است. عمليات تنش زدايي با هدف كاهش تنش ها و حفظ خواص مكانيكي در محدوده دمايي 250 تا 400 درجه سانتي گراد و در زمان 2 ساعت اجرا شد. نتايج نشان داد محدوده دمايي اتنخاب شده دمايي هيچ گونه كاهش نامطلوبي در سختي وجود نداشته است. هم چنين، مشخص شد با افزايش مدت زمان آنيل، سختي جوش براي پركننده مس فسفر كاهش و براي پركننده مس نقره فسفر ابتدا كاهش و سپس افزايش مي يابد. ارزيابي به كارگيري پركنندهCu-P در مقايسه با Cu-Ag-P نشان دهنده ايجاد سختي نسبتا پايين تر (نزديك به كمتر از ده درصد) در پركننده حاوي نقره نسبت به پركننده حاوي فسفر بود. در مقابل هدايت حرارتي پركننده حاوي نقره نزديك به حدود ده درصد بيش از پركننده حاوي فسفر بوده است. بديهي ست كه انتخاب نوع پركننده بستگي به نوع پايه و هندسه آن دارد. بررسي ها نشان داد كه درحضور 7.2 درصد فسفر در پركننده مس فسفر به دليل نزديك بودن ساختار جوش به نقطه يوتكتيك جدايش به صورت بسيار جزئي صورت گرفت. اين در حاليست كه انتخاب پركننده مس نقره فسفر با داشتن 6 درصد نقره در آن باعث ايجاد جدايش شديد نقره تا مرز 90 درصد نقره در مركز جوش در ناحيه غيردندريتي شد.
عنوان نشريه :
علوم و فناوري جوشكاري ايران
عنوان نشريه :
علوم و فناوري جوشكاري ايران
لينک به اين مدرک :
بازگشت