تاثير شياف ديكلوفناك در بروز پانكراتيت و خونريزي بعد از ERCP در بيماران مبتلا به سنگ مجاري صفراوي

Effect of diclofenac suppository in bleeding and pancreatitis incidence rate after ERCP in patients with common bile duct stones

مقدمه كلانژيوگرافي آندوسكوپيك عقب‌گرد (ERCP) به عنوان يك روش تشخيصي و درماني مورد استفاده در بيماريهاي مجاري صفراوي و پانكراس داراي عوارضي متعددي از جمله پانكراتيت، خونريزي، سوراخ شدگي و عوارض قلبي عروقي مي باشد. در بررسي هاي اخير نشان داده شد كه استفاده از ضدالتهاب هاي غير استيروئيدي قبل از ERCP احتمال پانكراتيت بعد از ERCP را كاهش مي دهد. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي تاثير استفاده از شياف ديكلوفناك در كاهش عارضه خونريزي و پانكراتيت بعد از ERCP در بيماران مبتلا به سنگ مجاري صفراوي انجام شد. روش كار اين مطالعه كارآزمايي باليني تصادفي دو سويه كور در فاصله بهمن 1391 تا مهر 1392 بر روي 160 بيمار مبتلا به سنگ مجاراي صفراوي كه نياز به ERCP داشتند انجام شد. بيماران به صورت تصادفي به دو گروه 80 نفره تحت درمان شياف ديكلوفناك و تحت درمان شياف استامينوفن تقسيم شدند. ميزان بروز پانكراتيت و خونريزي بعد از ERCP بر اساس علائم باليني و يافته هاي آزمايشگاهي ارزيابي شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي آماري كولموگروف-اسميرنوف، كاي دو و آزمون دقيق فيشر، آزمون استيودنت و من ويتني انجام شد. ميزان p-value كمتر از 0/05 معني دار در نظر گرفته شد. نتايج ميانگين سن بيماران 17.00±61.24 سال و نسبت زن به مرد 89 به 71 بود كه از نظر سن و جنس در دو گروه شاهد و مورد تفاوت معنادار آماري نداشتند. در بيماران دريافت كننده شياف ديكلوفناك 9 مورد (11/3 %) و در بيماران تحت درمان شياف استامينوفن 11 مورد (13/8 %) پانكراتيت خفيف داشتند. در گروه شاهد 2 مورد (2/5 %) و در گروه مورد هيچ موردي از پانكراتيت شديد ملاحظه نشد. بيست و يك بيمار (26/3 %) دريافت كننده شياف استامينوفن و 28 بيمار (35/5 %) دريافت كننده شياف ديكلوفناك حين برش اسفنكتر خونريزي نداشتند (0/488=p-value؛ 1/54 =Fisher's exact test). نتيجه گيري نتايج اين مطالعه نشان داد تجويز ديكلوفناك تاثيري در كاهش بروز پانكراتيت و عارضه خونريزي بعد از ERCP نداشت.

Background Endoscopic Retrograde CholangioPancreatography (ERCP) as a diagnostic and therapeutic tool for biliary tract and pancreatic diseases is associated with many complications such as pancreatitis, bleeding, perforation, and cardiovascular consequences. Recent surveys have shown that the use of non- steroid anti-inflammatory drugs before ERCP could reduce risk of pancreatitis after ERCP. This study aimed to evaluate the effect of diclofenac suppository in reducing bleeding and pancreatitis after ERCP in patients with common bile duct stones. Methods: This double-blind randomized clinical trial study was performed on 160 patients with bile duct stones that were needed to ERCP during the period January-September 2013. Patients were randomly divided into two groups of 80 patients treated with diclofenac suppository (case group) and Acetaminophen suppository (control group). The incidence of pancreatitis and bleeding after ERCP were evaluated based on clinical signs and laboratory findings. Data analysis was performed by SPSS statistical software and statistical tests of Kolmogorov-Smirnov, chi square and Fisher's exact test, independent student's, and Mann–Whitney U test. A P-value of less than .05 was considered significant. Results: The mean age of patients was 61.24 ± 17.00 years and female to male ratio was 89 to 71 that difference between two groups were not statistically significant. In patients taking diclofenac suppository and acetaminophen 9 (11.3%) and 11 (13.8%) cases had mild pancreatitis, respectively. In the control group 2 cases (5.2%) and in case group any case had severe pancreatitis. Twenty-one patients (26.3%) receiving acetaminophen and 28 (5/35%) receiving diclofenac suppository had bleeding while cutting sphincter (Fisher's exact test=1.54; p-value=0.488). Conclusions: The results of this study showed that Diclofenac administered after ERCP had no effect on the incidence of pancreatitis and bleeding complications.