اثر تمرين تداومي بر ميزان پروتئين‌هاي Caspase3, BCL-2, BAX عروق در رت‌هاي با مسموميت القايي ناشي از دوز‌هاي مختلف پراكسيد هيدروژن (مداخله‌اي تجربي و شبه تجربي)

پيش‌زمينه و هدف: آپوپتوزيس، مرگ سازمان‌يافته سلولي است كه عوامل مختلف فيزيولوژيكي و پاتولوژيكي باعث القاي آن مي­گردد. هدف از پژوهش حاضر بررسي اثر تمرين تداومي بر ميزان پروتئين­ هاي BAX،BCL-2,Caspse 3 عروق در رت­هاي با مسموميت القايي ناشي از دوز­هاي مختلف پراكسيد هيدروژنمي­باشد. مواد و روش‌ كار: در اين مطالعه تجربي 40 سر رت نر و بالغ به‌طور تصادفي به پنج گروه (8=n) تقسيم شدند: (1) تزريق يك ميلي مول H2O2 به‌صورت درون صفاقي (H1)، (2): تزريق دو ميلي مول H2O2 به‌صورت درون صفاقي (H2)، (3): تزريق يك ميلي مول H2O2 به‌صورت درون صفاقي همراه با انجام تمرين ورزشي منظم (H1E)، (4): تزريق دو ميلي مول H2O2 به‌صورت درون صفاقي همراه با انجام تمرين ورزشي منظم (H2E) (2)، (5): كنترل (C). گروه­هاي تمريني به‌طور روزانه فعاليت تمريني منظم بر روي تردميل را به مدت 8 هفته (هفته اول و دوم، 30 دقيقه- هفته سوم و چهارم، 45 دقيقه- هفته پنجم تا هستم، 60 دقيقه) انجام دادند. سپس همه رت­ها بعد از بي­هوشي قرباني شده و نمونه پروتئين­هاي BAX, BCL-2, Caspase 3 با روش الايزا اندازه‌گيري شد. براي تعيين اثر هر يك از متغير‌‌‌هاي مستقل بر شاخص‌هاي موردنظر، از آزمون Way ANOVA Two استفاده شد همچنين براي بررسي بين گروهي هر يك از متغيرها آزمون ANOVA One Way و آزمون تعقيبي بونفروني بكار گرفته شد. و معني­ داري به‌صـورت 0/05 ≤ pدر نظر گرفته شد. يافته‌ها: انجام تمرينات تداومي در رت­ها نشان داد كه ميزان پروتئين BAX نسبت به گروه تيمار با 1 و 2 ميلي مولار پراكسيد هيدروژن كاهش معني‌داري پيدا نكرده است. انجام فعاليت ورزشي به‌تنهايي و همراه با تزريق 1 و 2 ميلي مولار پراكسيد هيدروژن باعث افزايش مقدار پروتئين BCL -2 گرديد كه اين افزايش نيز معني­دار نبود، كاهش ميزان Caspase3,BAX و نسبت BAX/BCL-2 در هر دو گروهي كه يك و دو ميلي مولار پراكسيد هيدروژن دريافت كرده بودند، شد كه فقط تغييرات Caspase3 (P=0.014) و نسبت (BAX/BCL2(p=0.0002 در گروه­هايي كه 2 ميلي مولار پراكسيد هيدروژن دريافت كرده بودند، معني­ دار بود (0/05 ≤.p). بحث و نتيجه‌گيري: تمرينات تداومي احتمالاً از طريق كاهش Caspase3، نسبت BAX/BCL-2 و افزايش BCL-2، باعث كاهش آپوپتوز عروقي مي­گردد كه احتمال مي­رود از آسيب وارده به بافت عروقي جلوگيري كند.

Background & Aims: Apoptosis is organized cellular death, induced by various physiological and pathological factors. Therefore, the purpose of this study is to investigate the effect of continuous training on rate of Caspase3, BAX and BCL-2 proteins in rats vascular by induced poisoning due to various doses of hydrogen peroxide. Materials & Methods: 40 mature male wistar rats were randomly assigned into 5 groups including 8 rats in each group. The groups were injected by: 1-Intraperitoneal injection of 1mM H2O2, group (H1), 2- Intraperitoneal injection of 2mM H2O2, group(H2), 3-Intraperitoneal injection of 1mM H2O2 with regular exercise, group (H1E), 4- Intraperitoneal injection of 2mM H2O2 with regular exercise, group (H2E), and 5- control group(C).The training groups performed regular training on the treadmill daily for 8 weeks, all of rats after the anaesthesia knocked out and the BAX, BCL-2 and Caspas3 proteins ratio were determined and measured by ELISA technic. The ANOVA Two Way test was used to determine the effect of each of the independent variables on the indicators. Also, the ANOVA One Way test of the Bonfroni follow-up test was used to examine the intergroup of each of the variables. an‎d significance was considered as P≤ 00.05. Results: Continuous training in the rats showed that the amount of BAX protein did not decrease significantly compared to the treatment group with 1 and 2 mM of hydrogen peroxide. Exercise alone or with injections of 1 and 2 mM of hydrogen peroxide, increased the amount of protein BCL-2, which was not significant and decreased Caspase3, BAX, and BAX / BCL-2 ratios in both groups receiving one and two milliliters of hydrogen peroxide, but only changes in Caspase-3 (P = 0.014) and ratio BAX / BCL-2 (p = 0.0002) was significant in groups receiving 2 mM of hydrogen peroxide (P ≤ 0.05). Conclusion:Continuous exercises are likely to reduce the apoptosis of endothelial cells by reducing Caspase3, BAX / BCL-2 ratio and increasing BCL-2 which is likely to prevent vascular tissu damage.