اثربخشي درمان مثبت‌گرا بر رفتارهاي خود آسيب رسان و هيجان‌هاي منفي در مردان وابسته به داروهاي محرك (شيشه)

The Effectiveness of Positive Therapy on self-injurious behaviors and Negative Emotions in Drug-Dependent Men (Crystal Methamphetamine)

مقدمه: طبق آمارهاي غيررسمي مصرف مت آمفتامين در ايران در جايگاه دوم يا سوم پرمصرف‌­ترين مواد مورد سوءمصرف قرار گرفته است. هدف اين پژوهش تعيين ميزان اثربخشي درمان مثبت­گرا بر رفتارهاي خودآسيب­رسان و هيجان‌هاي منفي در مردان وابسته به داروهاي محرك (شيشه) بود. روش كار: روش پژوهش نيمه­آزمايشي با پيش و پس­آزمون و پيگيري، با گروه كنترل بود. جامعه آماري، شامل كليه مردان وابسته به مواد محرك(شيشه) مراجعه كننده به مركز تي سي استان كرج در پاييز 1397 بودند. روش نمونه‌گيري بصورت دردسترس (40مرد) انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (n=20) و گواه (n=20) قرار گرفتند. مرحله پيش­آزمون، مقياس پرسشنامه رفتارهاي خود آسيب رسان و فرم كوتاه مقياس افسردگي، اضطراب، استرس( 21- DASS) انجام شد. سپس گروه آزمايش 8 جلسه تحت درمان مثبت گرا قرار گرفتند و گروه گواه هيچ مداخله‌اي دريافت نكردند و در پايان هر دو گروه تحت پس‌آزمون و دوره پيگيري (3 ماه) قرار گرفتند. تحليل داده‌ها، از روش تحليل كوواريانس چندمتغيره (مانكوا) استفاده شد. نتايج: نشان دادند بين دو گروه آزمايش وگواه، پس از اجراي درمان تفاوت معناداري وجود دارد. بطوريكه، ميانگين نمره رفتارهاي خودآسيب رسان و هيجان‌هاي منفي گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل كاهش يافت 0/001> P بحث و نتيجه گيري: با توجه به يافته ها مي­توان نتيجه گرفت درمان مثبت­گرا بر رفتارهاي خودآسيب­رسان و هيجان‌هاي منفي در مردان وابسته به داروهاي محرك (شيشه) موثر مي باشد.

Introduction: According to unofficial statistics, methamphetamine consumption in Iran is ranked as the second or third most commonly used substance abuse. The purpose of this study was to determine the effectiveness of positive treatment on self-injurious behaviors and negative emotions in men with opiate dependence. Methods: The research method was quasi-experimental with pre- and post-test and follow up with control group. The statistical population consisted of all men with glasses referring to Karaj province TC center in autumn 2019. Samples were selected by convenience sampling (40 males) and were randomly divided into experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. The pre-test phase, the questionnaire of self-harming behaviors and the short form of the Depression, Anxiety, Stress Scale (DASS-21) were used. Then the experimental group received 8 sessions of positive treatment and the control group did not receive any intervention. At the end both groups underwent posttest and follow up period (3 months). Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) was used for data analysis. Results: There was a significant difference between experimental and control groups after treatment. The mean score of negative self-injurious behaviors and negative emotions in the experimental group was lower than the control group (P <0.001(. Conclusion: According to the findings, it can be concluded that positive therapy is effective on self-injurious behaviors and negative emotions in men with opiate dependence.