نقش هوش مصنوعي فناوري هاي نوين ارتباطي در توسعه سواد رسا نه اي نابينايان

رشد سريع فناوري‌ها و رسانه‌هاي اجتماعي، در ارتباطات و توسعه دانش بشر، تغييرهاي چشمگيري را ايجاد كرده است. توسعه و دسترسي به گوشي‌هاي هوشمند (Smartphone)  مهارت‌هاي ارتباطي، دانش و درك افراد را دگرگون ساخته است. در چند دهه پيش، نابينايان و افرادي كه پيش از اين، در برقراري ارتباط با دنياي پيرامون خود با مشكل مواجه بودند، به كمك هوش مصنوعي حاصل از اين گوشي‌هاي هوشمند و فناوري‌هايي كه در اختيار دارند، تا حدودي توانسته‌اند دانش خود را ارتقا دهند. تحقيق حاضر، به مطالعه نقش هوش مصنوعي،  اپليكيشن‌ها، شبكه‌هاي اجتماعي و ساير وسايل ارتباط‌جمعي، در سواد رسانه‌اي نابينايان مي‌پردازد. جامعه آماري اين تحقيق، 2000نفر از نابينايان شهر تبريز است. روش نمونه‌گيري به‌صورت غير ‌احتمالي با تكنيك هدفمند بوده و از بين اين افراد، بر اساس نمره  z  و ويژگي‌هاي اختصاص داده شده به جمعيت، تا 2 انحراف معيار، 15نفر انتخاب شدند كه از اين فناوري استفاده مي‌كنند و 15 نفر نيز افرادي كه فاقد اين فناوري هستند. روش گردآوري اطلاعات، آزمايشي با تكنيك دو گروهي،  به صورت پيمايشي و همچنين با تكنيك مشاهده تام بوده است. چارچوب نظري پژوهش، نظريه استفاده و رضامندي و نظريه پاتر، در خصوص سواد رسانه‌اي بوده است. از آزمون Tمستقل، براي مقايسه دو گروه و از آزمون فريدمن، براي بررسي همبستگي بين استفاده از هوش مصنوعي (متغير مستقل) با ارتقاء سواد رسانه‌اي نابينايان (متغير وابسته) استفاده شده است. بر اساس نتايج اين تحقيق، نابينايان با استفاده از اين فناوري‌ها به اطلاعات و دركي از محيط اطراف خود مي‌رسند، كه در طي زمان موجب ارتقاء سطح سواد رسانه‌اي آنها مي‌شود. با افزايش توانايي استفاده از اين فناوري‌ها، توليد دانش و پردازش اطلاعات براي  نابينايان راحت‌تر شده؛ درنهايت تفكر انتقادي آنها كه بعد بيروني سواد رسانه‌اي است، توسعه پيدا مي‌كند. همچنين دامنه دانش ايشان، براي بهره‌مندي از رسانه‌ها و فناوري‌هاي ارتباطي گسترش مي‌يابد و امكان بالاتري براي پردازش و درك اطلاعات جديد به دست مي‌آورند. اين چرخه، به صورت رابطه كاركردي ادامه دارد و درنهايت نابيناياني كه از اين فناوري‌ها استفاده مي‌كنند، در ارتباطات خود، نسبت به نابيناياني كه از اين فناوري‌ها استفاده نمي‌كنند، فاصله زيادي  پيدا مي‌كنند.