مالكيت عمده و نقدشوندگي سهام: كاربردي از الگوي رگرسيون انتقال هموار تابلويي

بر اساس تئوري هزينه معاملات، مديريت فعال شركت منجر به كاهش هزينه‌هاي معاملات و درنتيجه باعث كاهش فاصله بين قيمت خريدوفروش سهام و به‌تبع آن باعث افزايش نقدشوندگي سهام شركت مي‌شود. در مقابل، بر اساس فرضيه كژگزيني، زماني كه گروهي از سهامداران نسبت به گروه ديگر از مزيت اطلاعاتي برخوردار باشند، نا قرينگي اطلاعاتي رخ خواهد داد كه سبب كاهش نقدشوندگي مي‌گردد. پژوهش حاضر با استفاده از اطلاعات 148 شركت طي 10 سال، بر اساس تئوري هزينه معاملات و فرضيه كژگزيني و با استفاده از رويكرد الگوي رگرسيون انتقال هموار تابلويي به تبيين رابطه نامتقارن مالكيت عمده و نقدشوندگي مي‌پردازد. نتايج نشان مي‌دهد، در رژيم اول (سطح آستانه 36.1 درصد) رابطه مثبت و معناداري بين مالكيت عمده و نقدشوندگي سهام و در رژيم دوم رابطه منفي و معناداري بين مالكيت عمده و نقدشوندگي سهام وجود دارد؛ بنابراين، نمي‌توان به اين نتيجه رسيد كه سرمايه‌گذاران عمده، ذاتاً براي بازار سرمايه خوب يا بد هستند.