ارزيابي كمّي آلودگي فلزات سنگين در خاك

آلودگي و انباشت فلزات سنگين در آب و خاك به دليل سمّيت، فراواني منابع آلاينده، تجزيه ناپذير بودن و انباشت آنها در محيط، مشكلي جدي در سطح جهان است. آگاهي از ميزان آلودگي فلزات سنگين در سيستم هاي خاك در تصميم گيري جهت كاهش آلودگي، كاهش در معرض قرارگيري انسان با آلودگي ناشي از فلزات سنگين و حفاظت انسان از خطرات آلودگي ضروري به نظر مي رسد. در اين راستا از شاخص هاي ارزيابي آلودگي به عنوان ابزاري مفيد براي ارزيابي ميزان آلودگي استفاده مي كنند. در اين مقاله براي ارزيابي ميزان آلودگي فلزات سنگين در خاك شاخص زمين انباشت (Igeo)، فاكتور غني سازي (EF)، شاخص آلودگي (PI)، فاكتور آلودگي (Cf)، فاكتور خطر اكولوژيكي (Eri)، مجموع شاخص آلودگي (PIsum)، شاخص آلودگي نمرو (PINemerow)، شاخص بار آلودگي (PLI)، ميانگين شاخص آلودگي (PIavg)، ضريب بُرداري شاخص آلودگي (PIVector)، فاكتور غني سازي زمينه (PIN)، آلودگي چندعنصري (MEC)، شاخص امنيت آلودگي (CSI)، شاخص احتمال سميت (MERMQ)، درجه آلودگي (Cdeg)، خطر اكولوژيكي بالقوه (RI)، درجه آلودگي اصلاح شده (mCd) و فاكتور در معرض قرارگيري (ExF) مرور شدند. در پايان، روشي براي بي بعدسازي شاخص هاي فوق و محاسبه شاخصي تلفيقي حاصل از مجموع نمره وزن دار شده همه شاخص هاي منفرد براي تصميم گيري در خصوص آلودگي خاك پيشنهاد گرديد. استفاده از اين شاخص ها مي تواند در ارزيابي كمّي و پهنه بندي آلودگي خاك براي اهداف مديريتي سودمند باشد.