اثر پتانسيل آب و زوال بر برخي شاخص‌هاي جوانه‌زني و بيوشيميايي بذركتان روغني رقم نرمن(‌Linum usitatissimum Var. Norman) دردماهاي مختلف

جوانه‌زني از حساس‌ترين مراحل زندگي گياه مي‌باشد كه تحت تأثير عوامل مختلف محيطي از جمله دما و رطوبت قرار دارد.از آنجا كه آزمون جوانه‌زني استاندارد بذر به تنهايي نمي‌تواند توصيف دقيقي از سبز شدن گياهچه در شرايط مزرعه باشد، از آزمون‌هاي بنيه بذر مانند آزمون پيري تسريع شده (زوال بذر) استفاده مي‌گردد. در اين پژوهش شاخص‌هاي جوانه‌زني و بيوشيميايي بذر كتان روغني رقم نرمن (‌Linum usitatissimum Var. Norman) در پتانسيل‌هاي رطوبتي صفر، 0.2، 0.4، 0.6، 0.8، 1 و 1.2 مگاپاسكال در دماهاي 10، 15، 20، 25، 30 و 35 درجه سانتي‌گراد تحت شرايط پيري تسريع شده ارزيابي گرديد. نتايج نشان داد كه شاخص‌هاي درصد و سرعت جوانه‌زني و شاخص بنيه گياهچه در بذرهاي زوال يافته و بدون زوال به ترتيب با افزايش دما تا 20 و 25 درجه سانتي‌گراد روند افزايشي و سپس تا دماي 35 درجه سانتي‌گراد روند كاهشي داشتند و با كاهش پتانسيل آب و در شرايط زوال، پايين‌ترين حد خود را در هر دما نشان داد. ميزان پروتئين محلول، فعاليت آنزيم كاتالاز و محتوي پرولين بذر نيز با كاهش پتانسيل آب و اعمال پيري تسريع شده در هر دما افزايش يافت. همچنين در حالي‌كه با افزايش دما ميزان پروتئين و فعاليت آنزيم كاتالاز بذر افزايش يافت؛ محتوي پرولين بذر روند كاهشي داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد گياه كتان روغني در ابتداي مسير جوانه‌زني در شرايط مساعد دمايي گياهي متحمل به كم آبي و در شرايط بدون تنش اسمزي، گياهي متحمل در برابر دماهاي بالا و پايين مي‌باشد.