تاثير زمان‌هاي مختلف پس از زايش بر شاخص‌هاي سوخت و ساز چربي در بافت چربي گاو هلشتاين

بافت چربي نقشي مهم در برقراري دوره شيردهي موفق و به دنبال آن توليدمثل مطلوب دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسي تغييرات بيان ژن‌هاي مرتبط با سوخت و ساز چربي در بافت چربي گاوهاي هلشتاين در زمان‌هاي مختلف پس از زايش بود. گاوها (16=n) با ميانگين توليد شير بيشتر از30 كيلوگرم در روز، نوبت زايش (1.2±3.1) و نمره وضعيت بدني (0.2±3.25) انتخاب و با جيره‌اي مشابه از زمان زايش تا روز 50 شيردهي تغذيه شدند. بيوپسي از بافت چربي زيرپوستي ناحيه پين در روزهاي 21 و 42 شيردهي انجام شد. RNA كل استخراج و براي بررسي بيان نسبي ژن‌هاي مرتبط با بتا اكسيداسيون (CPT1A, ACOX1)، ساخت چربي (SREBP1C، LPL) و تجزيه چربي (ATGL، LIPE) از دستگاه Realtime PCR استفاده شد. نتايج نشان داد بيان نسبي ژن‌هاي مرتبط با اكسيداسيون، ACOX1 (3.03 برابر) و CPT1A (2.99 برابر) تحت تاثير زمان بوده و با افزايش روزهاي شيردهي افزايش يافت (p 0.05). در بين ژن‌هاي بررسي شده، بيان نسبي ژن‌هاي مرتبط با تجزيه چربي، LIPE (54/ 4 برابر) و ATGL (7.11 برابر) افزايش معني‌داري نشان داد. بيان نسبي ژن‌هاي مرتبط با ساخت چربي، LPL (7.75 برابر) و SREP1C (2.61 برابر) با افزايش روزهاي شيردهي به‌صورت معني‌داري كاهش يافت. به‌طور كلي نتايج پژوهش حاضر نشان داد بيوماركرهاي سوخت و ساز چربي در بافت چربي تحت تاثير زمان‌هاي مختلف پس از زايش قرار گرفت.