عنوان مقاله :
بهينهسازي فاصله منبع-آشكارساز پالس اكسيمتر انعكاسي با استفاده از تحليل تئوري انتشار پراكندگي نور در بافت ناهمگن جهت تشخيص دقيق هايپوكسي بافت تومورال
پديد آورندگان :
محرابي ، محسن سازمان انرژي اتمي ايران - پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي - پژوهشكدهي كاربرد پرتوها , قنادي مراغه ، محمد سازمان انرژي اتمي ايران - پژوهشگاه علوم و فنون هستهاي - پژوهشكدهي كاربرد پرتوها , ستايشي ، سعيد دانشگاه صنعتي اميركبير - دانشكدهي مهندسي انرژي و فيزيك - گروه مهندسي هستهاي
كليدواژه :
پالس اكسيمتر , تئوري انتشار فوتون , پراكندگي نور , شبيهسازي مونتكارلو
چكيده فارسي :
پالس اكسي متري يك روش بسيار مهم در نمايش علائم حياتي محسوب مي شود. با توجه به محدوديت استفاده از پالس اكسي متر انتقالي در بافت هاي با ضخامت زياد، هدف اين پژوهش بر مطالعه و توسعه پالس اكسي مترهاي انعكاسي به دليل نشان دادن سطح اشباع اكسيژن خون (2SaO) در هر ضخامتي متمركز مي باشد. بدين منظور، با در نظر گرفتن مزاياي تئوري انتشار فوتون نسبت به تئوري باير-لامبرت (Beer-Lambert Law) به ارايه يك مدل رياضي (تحليلي) جديد توسعه يافته براي بررسي شدت انتشار نور انعكاسي در يك محيط ناهمگن مانند انگشت اشاره دست پرداخته مي شود. سپس با استفاده از تحليل مدل رياضي به دست آمده، به بهينه سازي فاصله آشكارساز نسبت به منبع انتشار نور در پالس اكسي متر انعكاسي پرداخته مي شود به نحوي كه ميزان دقت با كاهش حساسيت نسبت به تأثير حركت بر پراكندگي نور، افزايش يابد. براي راستي آزمايي نتايج به دست آمده از مدل رياضي، از نتايج شبيه سازي مونت كارلو به عنوان يك روش استاندارد و هم چنين داده هاي تجربي استفاده شد. اين مقايسه نشان دهنده ي انطباق مناسب مدل رياضي با نتايج مربوط به اين دو روش با اختلاف جزيي مي باشد. فاصله بهينه آشكارساز از منبع نور نيز با استفاده از تابع حساسيت براي نور قرمز و مادون قرمز به ترتيب mm 2.8 وmm4.8 به دست آمد. بررسي كلي نتايج بيان گر آن است كه مي توان ويژگي هاي انتشار نور را با دقت خوبي از طريق مدل تحليلي مورد ارزيابي قرار داد.
عنوان نشريه :
علوم و فنون هسته اي
عنوان نشريه :
علوم و فنون هسته اي