كليدواژه :
كيفيت كارآفريني , شاخص رقابت پذيري جهاني , نوآوري , اشتغال زايي , گشتاور تعميم يافته , GMM
چكيده فارسي :
عمده نگراني‌هاي سياست‌گذاران در كشورهاي توسعه‌يافته و در حال توسعه رقابت پذيري ملي و چگونگي افزايش آن مي‌باشد. هدف مطالعه حاضر، بررسي رابطه بين كيفيت فعاليت هاي كارآفرينانه و رقابت پذيري اقتصادي در كشورهاي عضو مجمع جهاني اقتصاد (WEF) با استفاده از روش تخمين زننده گشتاورهاي تعميم يافته (GMM) است. در اين مطالعه 75 كشور عضو WEF در دوره 2018-2010 و بر حسب مرحله توسعه اقتصادي در سه گروه اقتصادهاي منبع محور، كارآيي محور و نوآوري محور گروه‌بندي شده اند. رقابت پذيري يك كشور به عنوان متغير وابسته توسط شاخص رقابت پذيري جهاني تعريف شده است و متغيرهاي مستقل شامل دو شاخص سنجش كيفيت كارآفريني (نوآوري و كارآفريني با انتظار رشد بالا) است و متغيرهاي كنترل مجموعه اي از شش شاخص محيط كسب و كار و محيط اقتصاد كلان مي‌باشد. نتايج به دست آمده بيانگر تفاوت‌هاي مهم و همچنين برخي شباهت ها بين كشورها است. بنابراين، براي كشورهاي منبع محور، عواملي مانند نوآوري، رشد اقتصادي، نرخ تورم، نرخ ماليات و هزينه شروع كسب و كار عوامل تعيين كننده‌ي رقابت پذيري هستند. در خصوص كشورهاي كارآيي محور، متغيرهاي نوآوري، كارآفريني با انتظار رشد بالا، رشد اقتصادي، سرمايه گذاري خارجي، نرخ ماليات و باز بودن تجاري، از عوامل تعيين كننده‌ي رقابت پذيري هستند و نهايتا براي كشورهاي نوآوري محور عوامل تعيين كننده‌ي رقابت پذيري عبارتند از: نوآوري، كارآفريني با انتظار رشد بالا، رشد اقتصادي، نرخ تورم، نرخ ماليات، بازبودن تجاري و هزينه‌هاي شروع كسب و كار. از اين رو، اقدامات سياستي براي بهبود رقابت پذيري در اقتصاد، با توجه به درجه توسعه يافتگي كشورها متفاوت است.
چكيده لاتين :
The main concerns of policy makers in industrialized and developing countries are national competitiveness and how it can be increased. The aim of the present study is to investigate the relationship between the quality of entrepreneurial activities and economic competitiveness in the WEF member states using the GMM estimation method. In this study, 75 WEF member countries were classified into three groups of resource-oriented economies, focus efficiency and innovation, in the period 2018-2010 and according to the state of economic development. A country's competitiveness is defined in the Global Competitiveness Index as a dependent variable. Independent variables include two indicators for measuring entrepreneurial quality (innovation and entrepreneurship with high growth expectations), and control variables are a series of six indicators for the entrepreneurial and macro-economic environment. The results show significant differences and some similarities between the countries. For resource-driven countries, factors such as innovation, economic growth, inflation, tax rates and the cost of starting a business are key to competitiveness. In relation to performance-oriented countries, the variables innovation, entrepreneurship with high growth expectations, economic growth, foreign investment, tax rates and trade openness are the determinants of competitiveness and ultimately for innovation countries that focus on determining the determinants of competitiveness: innovation, growth - expected entrepreneurship. High, economic growth, inflation, tax rates, openness to trade and start-up costs. Therefore, policies to improve the competitiveness of the economy vary according to the level of development of the countries.
