نقش سبك زندگي خانواده در گرايش اطفال و نوجوانان به مواد مخدر و روانگردان با تاكيد بر ارايه الگوي پيشگيري رشد مدار

The Role of Family Lifestyle in the Tendency of Children and Adolescents to Drugs and Psychotropic Substances with emphasis on Providing a Developmental Prevention Model

سبك زندگي به عنوان يك مولفه كاربردي در تحليل‌هاي اجتماعي امروز تاثير سازنده‌اي بر بسياري از مناسبات اجتماعي شهروندان دارد. اين پژوهش با هدف مطالعه نقش سبك زندگي خانواده در گرايش اطفال و نوجوانان به مواد مخدر و روانگردان با تاكيد بر ارايه الگوي پيشگيري رشد مدار در شهرستان كرج به روش توصيفي و پيمايشي انجام شده است. جامعه آماري همه اطفال و نوجوانان زير 18 شهر كرج هستند كه به كمك فرمول كوكران و با استفاده از روش نمونه‌گيري سهميه‌اي تعداد 400 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته است كه سئوالات در سه حوزه اصلي (سبك زندگي، گرايش به مصرف و پيشگيري رشدمدار) به صورت بسته بوده و از طيف ليكرت براي سنجش آن استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان داده كه در بين سه نوع سبك زندگي، سبك زندگي اسلامي با ضريب (60/0) اثر بيشتري بر پيشگيري رشد مدار داشته است و بعد از آن سبك زندگي بينابيني در جايگاه دوم تاثيرگذاري قرار دارد. علاوه بر اين پيشگيري رشدمدار با ضريب منفي (53/0-) نشان داده كه اثر معكوسي بر گرايش اطفال و نوجوانان به مواد مخدر و روانگردان دارد. در نتيجه با افزايش ميزان پيشگيري رشدمدار گرايش اطفال و نوجوانان به مواد مخدر و روانگردان كاهش مي‌يابد.

Lifestyle as a practical component in today's social analysis has a constructive effect on many citizens' social contacts. The aim of this research is to study the role of family lifestyle in the tendency of children and adolescents to drugs and psychotropic substances with emphasis on providing a developmental prevention model in Karaj city through descriptive-experimental methods. The statistical population is all children and adolescents under 18 in Karaj, who have been selected as the sample size using the Cochran's formula and using the sample sampling method of 400 people. The data collection tool is a researcher-made questionnaire in which the three main areas (lifestyle, the tendency to using drugs and growth prevention) are considered as closed and the Likert spectrum is used to measure them. Findings have shown that among the three types of lifestyles, Islamic lifestyle with a coefficient (0.60) has a greater effect on the developmental prevention and then the intermediate lifestyle is in the second place. In addition, developmental prevention with a negative coefficient (-0.53) has shown that it has the opposite effect on the tendency of children and adolescents to drugs and psychotropic substances. As a result, the tendency of children and adolescents to become addicted to drugs and psychotropic substances decreases with increasing developmental prevention.