بررسي آلودگي به انگل توكسوپلاسما گونداي و پرخاشگري در كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم و بهنجار

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر مقايسه آلودگي به انگل توكسوپلاسما گونداي و پرخاشگري در كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم و بهنجار مي باشد. طرح اين پژوهش از نوع علي-مقايسه‌اي و از نظر هدف، كاربردي است. روش ها: نمونه مورد بررسي شامل100 نفر كه 50 نفر آنها را كودكان مبتلا به اوتيسم و 50 نفر آنها را كودكان بهنجار با سنين بين 3 تا 12 سال تشكيل مي دهند كه از لحاظ سن، وضعيت اجتماعياقتصادي، شدت اختلال، عدم ابتلاء به بيماري هاي حاد جسماني و رواني و ساير متغيرهاي مورد نظر در پژوهش كاملاً همگون بودند و با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي  به دو گروه (آزمايش و كنترل) تقسيم شدند. از هر يك از افراد گروه به ميزان Ml  5نمونه خوني جهت بررسي آلودگي به انگل توكسوپلاسما اخذ شد. جهت بررسي فرضيه هاي تحقيق از آزمون غير پارامتريك كاي دو، يو من ويتني، كروسكال واليس براي تحليل داده‌ها استفاده شد، ابزار مورد استفاده در پژوهش، مقياس پرخاشگري پيش دبستاني (واحدي و همكاران، 1387) و الايزا ريدر (Elisa redder) كه به منظور قرائت نتايج تست (خون) طراحي شده است. يافته ها: نتايج حاصل نشان داد كه كودكان اوتيسم، ميزان آلودگي بيشتري به انگل توكسوپلاسما گونداي نسبت به گروه بهنجار داشتند. همچنين كودكان آلوده به اين انگل، پرخاشگري بيشتري نسبت به گروه غير آلوده داشتند. نتيجه گيري: در گروه كودكان اوتيسم، كودكان اوتيسمي كه به اين انگل دچار بودند، پرخاشگري بيشتري نسبت به كودكان اوتيسم غير آلوده به انگل نشان دادند.