بررسي روند تغييرات كيفيت منابع آب زيرزميني و ارزيابي شاخص IRWQIGC در بالادست سد زاينده‌رود

آگاهي از كيفيت منابع آب زيرزميني كه بزرگ‌ترين ذخيره‌ قابل‌ دسترس آب شيرين زمين هستند، يكي از نيازهاي مهم و ضروري در برنامه‌ريزي و توسعه منابع آب است. هدف از اين تحقيق، بررسي روند تغييرات كيفيت منابع آب زيرزميني در آبخوان‌هاي بالادست سد زاينده‌رود در بازه زماني (13951374) و بررسي كيفيت آب از نظر مصارف شرب و كشاورزي و ارزيابي شاخص IRWQIGC است. بدين منظور پارامترهاي EC، TDS، SAR، pH، TH، Cl، CO3، Ca، Mg، Na، K، HCO3، NO3 و عناصر سنگين شامل روي، مس، سرب، كادميوم و آرسنيك نمونه هاي آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفتند. در آبخوان‌هاي بالادست سد زاينده‌رود، طبقه‌بندي آب از نظر كشاورزي بيشتر در محدوده‌ C2S1 است و از نظر شرب بيشتر در طبقات قابل ‌قبول و خوب است. ميزان عناصر سنگين در حد مجاز است. مقدار متوسط نيترات در آبخوان‌هاي چهل‌خانه، دامنه ‌داران، بوئين‌مياندشت و چادگان به‌ترتيب 43/77، 48/08، 35/53 و 26/36 ميلي‌گرم در ليتر و البته بيشينه مقدار نيترات در اين مناطق، اغلب فراتر از حد مجاز رفته است. پهنه‌بندي نيترات و شاخص IRWQIGC با روش كريجينگ انجام شد. كمترين مقدار شاخص كه در طبقات به‌نسبت بد قرار مي‌گيرد در قسمت‌هاي جنوب و جنوب شرق بوئين‌مياندشت و جنوب و جنوب غرب چهل‌خانه و نيز در قسمت‌هاي مركزي دامنه ‌داران و جنوب چادگان قرار دارد.