تاثير تمرينات تقويتي عضله سريني بزرگ بر شدت انقباض عضله چهارسرران؛ عامل خطرآسيب غيربرخوردي رباط صليبي قدامي زانو

مقدمه و اهداف افزايش نسبت قدرت عضله چهارسرران به همسترينگ، به دليل ايجاد نيروهاي برشي روبه جلو در درشت ني به عنوان عامل خطر آسيب رباط صليبي قدامي زانو مطرح است. با توجه به اينكه سريني بزرگ همكار همسترينگ در باز كردن ران در زنجيره حركتي بسته است، هدف پژوهش حاضر بررسي تاثير تمرين تقويتي سريني بزرگ بر شدت انقباض چهارسرران در هنگام فرود از پرش بود. مواد و روش ها 25 داوطلب زن سالم 18-30 ساله به صورت گروه بندي كارآزمايي كنترل شده تصادفي در دو گروه كنترل (13 نفر) و تجربي (12 نفر) قرار گرفتند. بيشينه قدرت ايزومتريك توسط داينامومتر دستي و شدت انقباض لحظه فرود و بيشينه شدت انقباض ايزومتريك عضلات سريني بزرگ، چهارسرران و همسترينگ توسط دستگاه الكترومايوگرافي سطحي اندازه گيري شد. پس از انجام 8 هفته سه جلسه اي تمرينات مقاومتي سريني بزرگ در گروه تجربي، اندازه گيري ها تكرار شد. از تحليل واريانس مختلط دوعاملي براي آزمون معناداري و از آزمون T زوجي به عنوان آزمون تعقيبي استفاده شد. يافته ها در گروه تجربي قدرت سريني بزرگ 55.4% افزايش غيرمعنادار داشت. در مورد شدت انقباض، در گروه تجربي ب ترتيب 36.16% افزايش، 26.8% كاهش و 21.9% افزايش معنادار (p 0.001) و در گروه كنترل 2.93% افزايش، 73.4% كاهش و 3.4% افزايش غيرمعنادار براي عضلات سريني بزرگ، چهارسرران و همسترينگ بوده است. نتيجه گيري به نظر مي‌رسد تمرينات تقويتي سريني بزرگ مي تواند همگام با همسترينگ از طريق تاثير بر كاهش شدت انقباض چهارسرراني در پيشگيري از جلو رانده شدن درشت ني و متعاقبا پيشگيري از آسيب رباط صليبي قدامي زانو تاثيرگذار باشد.