دانش ضمني دبيران زبان انگليسي دورۀ دوم متوسطه از ارزشيابي كيفي: با تأكيد بر روش‌هاي خودآزمايي و پوشه‌كار

هدف اين ‌پژوهش، شناسايي دانش ضمني دبيران زبان انگليسي دورۀ دوم متوسطه از روش‌هاي ارزشيابي كيفي (با تأكيد بر روش خودآزمايي و روش استفاده از پوشه‌كار) است. روش مورد استفاده در اين پژوهش پديدارنگاري (تفسيري) است. مشاركت‌كنندگان در پژوهش، دبيران زبان انگليسي دورۀ دوم متوسطه شهرستان شهريار در سال تحصيلي 98-1397 بودند. با روش نمونه‌گيري هدفمند (رويكرد انتخاب موارد مطلوب و تا سرحد اشباع)، انتخاب نمونه‌ها تا دريافت اطلاعات جديد ادامه پيدا كرد و 18 نفر (7 نفر مرد و 11 نفر زن) انتخاب شدند. اين دبيران مورد مصاحبه نيمه‌ساختاريافته قرار گرفتند و اظهارات آنان به روش تحليل مضمون، تحليل گرديد. روايي و پايايي ابزار با استفاده از قابليت اعتبار، قابليت انتقال، قابليت تأييد و اطمينان‌پذيري تأييد شد. نتايج حاصل از پژوهش نشان داد آنان روش خودآزمايي را به‌عنوان يك روش معتبر براي ارزشيابي قبول ندارند و از روش استفاده از پوشه‌كار نيز به‌طورجدي بهره نمي‌گيرند. اين پژوهش نشان داد كه دانش ضمني دبيران زبان انگليسي دورۀ دوم متوسطه از روش‌هاي ارزشيابي كيفي، ميزان قابل‌توجهي از دانش ضمني دبيران را شكل نمي‌دهد و اعتماد آنان به ارزشيابي كيفي پايين است. تعداد زيادي از دبيران از ارزشيابي كيفي به‌عنوان مكملي براي ارزشيابي عيني و براي بهبود فرايند آموزش استفاده مي‌كنند و ارزشيابي كيفي را روشي جدي براي ارزشيابي نمي‌بينند.