ارائه مدل مسيريابي وسايل نقليه امدادي در شبكه‌هاي كوچك و متوسط

در پژوهش حاضر، هدف، طراحي يك مسئله مسيريابي خودروهاي امدادي بر روي شبكه‌هاي كوچك و متوسط و حل اين مسئله با استفاده از الگوريتم پيشنهادي است. تفاوت اساسي مسيريابي خودروهاي امدادي با ساير مسائل مسيريابي مطرح شده در مرور ادبيات، استفاده از فاصله برروي شبكه به جاي فاصله هوايي، محدوديت زمان لازم براي حل مسئله، تك‌ظرفيتي بودن وسايل نقليه و عدم اجبار بازگشت وسيله نقليه به مبداء اوليه است. وروردي‌هاي مسئله شبكه حمل و نقل، تعداد و محل وسايل نقليه، بيمارستان‌‌ها و درخواست‌‌هاي امدارساني، تابع هدف مسئله، كمينه كردن مجموع زمان سفر كل وسايل نقليه به علاوه زماني است كه آخرين درخواست پاسخ داده مي‌شود و خروجي مسئله ترتيب پاسخ‌گويي به درخواست‌ها و تخصيص وسايل نقليه و بيمارستان به هر درخواست است. 138مثال تصادفي بر روي شبكه كوچك با 7گره و 75 مثال بر روي شبكه متوسط سوفالز با 24 گره و 76 كمان توليد شد. براي كاهش زمان حل مسئله، ابتدا با ثابت نگه داشتن ترتيب پاسخ‌گويي به درخواست‌ها، تعداد پاسخ‌هاي امكان‌پذير مسئله كاهش يافت. براي اين منظور، سه سناريوي متفاوت ترتيب پاسخ‌گويي به درخواست‌ها بر روي مثال‌هاي توليد شده بررسي شد. بر اساس نتايج، مرتب كردن درخواست‌ها بر اساس فاصله از نزديك‌ترين وسيله نقليه پاسخ‌هاي بهتري داشت. در گام بعدي، يك الگوريتم پيشنهادي ارائه شد. نتايج نشان داد كه الگوريتم پيشنهادي قادر است در كمتر از 5ثانيه به پاسخ نهايي دست يابد كه براي برنامه‌ريزي درخواست‌هاي امدادي، مناسب است. حل دقيق مسئله بسته به ابعاد آن تا 1770 ثانيه زمان نياز دارد.  اختلاف ميان پاسخ توليد شده توسط الگوريتم پيشنهادي و پاسخ دقيق مسئله در بيش از 80درصد مثال‌هاي شبكه كوچك و بيش از 50درصد مثال‌هاي شبكه متوسط، كمتر از 10درصد و در بيش از 94درصد مثال‌هاي شبكه كوچك و بيش از 89درصد مثال‌هاي شبكه متوسط، كمتر از 30درصد است. در مجموع، نتايج نشان مي‌دهد كه الگوريتم ابتكاري ارائه شده از نظر زمان حل و كيفيت پاسخ داراي عملكرد مناسبي در شبكه‌هاي كوچك است