ظرفيت‌هاي روان‌شناختي افسانه‌هاي ايراني براي نگارش فيلم‌نامه (مطالعه موردي: افسانه يوشت فريان)

بكارگيري مهم ترين نظريه هاي روان شناختي در حوزه مطالعه و تحليل افسانه‌هاي ايراني، مطالعه موردي و تحليل كيفي فيلم نامه اقتباسي از افسانه كهن ايراني «يوشت فريان» با بهره گيري از ديدگاه هاي روان شناسانه، هدف اين پژوهش است. در اين مقاله، درصدد پاسخ گويي به اين سوالات هستيم: مهم ترين ابعاد روان شناختي افسانه ها كدامند؟ در فيلم نامه اقتباسي افسانه ملي يوشت فريان، از ديدگاه روان شناختي، چه ظرفيت هايي براي استفاده مخاطبين، فيلمسازان و فيلمنامه نويسان (بمنظور اقتباس وجود) دارد؟ شيوه پژوهش مقاله توصيفي تحليلي است. اما يافته ها يا دستاوردهاي پژوهشي آن مبتني بر شيوه كتابخانه اي است. در مجموع، از منظر روان كاوي، محتواي افسانه ها به دغدغه هاي اجتناب ناپذير انساني مي پردازد و مخاطب را در مسير دست و پنجه نرم كردن با چالش ها قرار داده و در چيرگي بر دشواري ها ياري مي دهد: نكته مهم تر اينكه حيات افسانه‌هاي ملي با ورود به قالب هاي مختلف رسانه اي همچنان تداوم پيدا مي كند؛ ظرفيت هاي روان شناختي در فيلم نامه اقتباسي از افسانه يوشت فريان نشان مي دهد كه برخي از نمادها مانند آنيموس، حالت برون گرايانه آنيما، سايه و نقاب كه شاخص ترين نمادها در اقتباس هستند.