عنوان مقاله :
مواجهه با تضادهاي اخلاقي با ويژگيهاي فردي اجتماعي و ادراك از محيط در پرستاران شاغل دربخشهاي مراقبتهاي ويژه بيمارستانهاي آموزشي دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز، سال1397
پديد آورندگان :
عبدالهي لرستاني ، حوا دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز , جهاني ، سيمين دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده پرستاري و مامايي، مركز تحقيقات مراقبت هاي بيماري هاي مزمن - گروه پرستاري , اسدي ذاكر ، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده پرستاري و مامايي، مركز تحقيقات مراقبت هاي بيماري هاي مزمن - گروه پرستاري , چراغيان ، بهمن دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - دانشكده بهداشت - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي
كليدواژه :
تضاد اخلاقي , ادراك از محيط , بخش مراقبتهاي ويژه , اخلاق پرستاري.
چكيده فارسي :
مقدمه: تضاد اخلاقي يكي از مشكلات عمده پرستاران بخش ويژه است كه ممكن است به دلايل مختلف رخ دهد و پيامدهاي متعددي داشته باشد. با توجه به اثرات منفي ناشي از تضاد اخلاقي و تأثير آن بر عملكردهاي اخلاقي و حرفه اي پرستاران، شناسايي عوامل مرتبط با آن ها كه در افزايش شدت و فراواني تضاد دخيل هستند، بسيار مهم به نظر مي رسد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط مواجهه با تضادهاي اخلاقي با توجه به ويژگي هاي فردي اجتماعي و ادراك از محيط در پرستاران شاغل دربخش هاي مراقبت هاي ويژه انجام گرديد. روش كار: اين مطالعه به صورت مقطعي و روي 251 پرستار ويژه آي سي يو ،سي سي يو در بيمارستان هاي دولتي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز در سال 1397 انجام گرفت. نمونه ها به روش سرشماري انتخاب و با استفاده از پرسشنامه not;هاي؛ (اطلاعات دموگرافيك، تضاد اخلاقي پرستاران در بخش ويژه و پرسشنامه ادراك از محيط،(1) داده ها گرد آوري شد. آناليز آماري با spss ورژن 22 و با استفاده از آناليز واريانس، آزمون تيمستقل، ضريب همبستگي پيرسون و كاي اسكوئر انجام گرديد. يافته ها: يافته هاي مطالعه حاكي از آن بود كه متغيرهاي سن با (0.05 P) و (0.129 =r)، نوع بخش ويژه CCU و ICU با (0.05 P) ، سابقه كاري با (0.13=1r ) و (0.05 P) با تضاد رابطه معني دار و همبستگي معكوس داشتند. جنسيت، نوع شيفت كاري و گذراندن دوره اخلاق زيستي رابطه معنيدار با تضاد اخلاقي نداشتند (0.05˃p). سطح مواجهه با تضاد اخلاقي در بخش هاي ويژه، طبق اين مطالعه (82.213 ±159.777) بود كه در سطح متوسط محسوب مي شود. اختلاف بين گويه هاي 1، 3 و 4 هر حيطه در پرسشنامه اداراك از محيط باليني معنيدار است (0.05 P ˂) در حيطه شماره 2 تفاوت معنيداري بين گويه ها وجود ندارد (0.05 P ). نتيجه گيري: پرستاران در زمينه درمان و مراقبت از بيماران با پزشكان دچار تضاد اخلاقي قابل توجهي مي گردند كه نياز به بررسي دارد. پرستاران درك از محيط مطلوبي ندارند و اين امر تضاد را به شدت بالا برده و روي حرفه و راندمان كاري اثر منفي دارد. ميزان و شدت مواجهه با تضاد اخلاقي در پرستاران در سطح متوسط قرار دارد كه از نظر حرفه اي و كاري بالا محسوب مي شود و نياز به چاره انديشي دارد. مطالعات بيشتري به منظور بررسي فراواني و شدت مواجهه با تضاد اخلاقي براي پرستاران بخش ويژه در اين زمينه پيشنهاد مي گردد.مقدمه: تضاد اخلاقي يكي از مشكلات عمده پرستاران بخش ويژه است كه ممكن است به دلايل مختلف رخ دهد و پيامدهاي متعددي داشته باشد. با توجه به اثرات منفي ناشي از تضاد اخلاقي و تأثير آن بر عملكردهاي اخلاقي و حرفه اي پرستاران، شناسايي عوامل مرتبط با آن ها كه در افزايش شدت و فراواني تضاد دخيل هستند، بسيار مهم به نظر مي رسد. لذا اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط مواجهه با تضادهاي اخلاقي با توجه به ويژگي هاي فردي اجتماعي و ادراك از محيط در پرستاران شاغل دربخش هاي مراقبت هاي ويژه انجام گرديد. روش كار: اين مطالعه به صورت مقطعي و روي 251 پرستار ويژه آي سي يو ،سي سي يو در بيمارستان هاي دولتي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز در سال 1397 انجام گرفت. نمونه ها به روش سرشماري انتخاب و با استفاده از پرسشنامه هاي؛ (اطلاعات دموگرافيك، تضاد اخلاقي پرستاران در بخش ويژه و پرسشنامه ادراك از محيط،(1) داده ها گرد آوري شد. آناليز آماري با spss ورژن 22 و با استفاده از آناليز واريانس، آزمون تيمستقل، ضريب همبستگي پيرسون و كاي اسكوئر انجام گرديد. يافته ها: يافته هاي مطالعه حاكي از آن بود كه متغيرهاي سن با (0.05 P) و (0.129 =r)، نوع بخش ويژه CCU و ICU با (0.05 P) ، سابقه كاري با (0.13=1r ) و (0.05 P) با تضاد رابطه معني دار و همبستگي معكوس داشتند. جنسيت، نوع شيفت كاري و گذراندن دوره اخلاق زيستي رابطه معني دار با تضاد اخلاقي نداشتند (0.05 p). سطح مواجهه با تضاد اخلاقي در بخش هاي ويژه، طبق اين مطالعه (82.213 ±159.777) بود كه در سطح متوسط محسوب مي شود. اختلاف بين گويه هاي 1، 3 و 4 هر حيطه در پرسشنامه اداراك از محيط باليني معنيدار است (0.05 P) در حيطه شماره 2 تفاوت معني داري بين گويه ها وجود ندارد (0.05 P ). نتيجه گيري: پرستاران در زمينه درمان و مراقبت از بيماران با پزشكان دچار تضاد اخلاقي قابل توجهي مي گردند كه نياز به بررسي دارد. پرستاران درك از محيط مطلوبي ندارند و اين امر تضاد را به شدت بالا برده و روي حرفه و راندمان كاري اثر منفي دارد. ميزان و شدت مواجهه با تضاد اخلاقي در پرستاران در سطح متوسط قرار دارد كه از نظر حرفه اي و كاري بالا محسوب مي شود و نياز به چاره انديشي دارد. مطالعات بيشتري به منظور بررسي فراواني و شدت مواجهه با تضاد اخلاقي براي پرستاران بخش ويژه در اين زمينه پيشنهاد مي گردد.
عنوان نشريه :
آموزش و اخلاق در پرستاري
عنوان نشريه :
آموزش و اخلاق در پرستاري