تاثير شرايط مختلف استخراج آب زير‌بحراني بر ظرفيت آنتي‌اكسيداني و مقدار تركيبات فنلي عصاره تفاله انار

زمينه مطالعاتي: اخيراً، نقش سودمند آنتي‌اكسيدان‌ها مقابل بسياري از بيماري‌هاي انساني و فساد مواد‌ غذايي كه ناشي از فساد اكسايشي مي‌باشد، توجه زيادي را به خود جلب كرده است. تفاله انار، بخش غيرخوراكي و از محصولات جانبي صنعت آبميوه‌گيري و منبع غني از آنتي‌اكسيدان‌هاي پلي‌فنلي است. هدف: اين مطالعه، با هدف فراهم نمودن زمينه، جهت بررسي اثر عصاره تفاله انار در صنايع غذايي و توليد محصولات غذايي فراسودمند، صورت گرفته است. روش كار: در اين پروژه، ارزيابي روش‌هاي استخراج آب زيربحراني و غرقابي جهت تعيين ظرفيت آنتي‌اكسيداني و مقدار تركيبات فنلي عصاره تفاله انار انجام شد. متغيرهاي استخراج آب زير‌بحراني، پارامترهاي: دما (°C120، °C150 و °C180) و زمان (5، 15 و 25 دقيقه) بودند. در عصاره‌هاي تهيه شده، ظرفيت آنتي‌اكسيداني، با روش‌هاي: آنتي‌اكسيدان  احياء راديكال آزاد (DPPH) برحسب درصد RSA و آنتي‌اكسيدان احياكننده آهن (FRAP) برحسب ميلي‌گرم آهن 2 ظرفيتي بر گرم ماده خشك، محتواي فلاونوئيدي بر حسب ميلي‌گرم كوئرستين بر گرم ماده خشك و محتواي فنل كل با روش فولين سيوكالتيو بر حسب ميلي‌گرم گاليك اسيد بر گرم ماده خشك، اندازه‌گيري و گزارش شد. نتايج: ارزيابي دو روش غرقابي و آب زير‌بحراني نشان داد كه بيشترين ميزان استخراج، مربوط به روش آب زير‌بحراني بود. نتايج بررسي  تأثير متغيرهاي مورد مطالعه در استخراج آب زير‌بحراني نشان داد كه با افزايش دما و زمان، ميزان استخراج اين تركيبات، افزايش يافت به‌طوري‌كه بيشترين استخراج در تيمار °C180 و 25 دقيقه بود. نتيجه‌گيري نهايي: روش آب زير‌بحراني نه‌تنها يك فن‌آوري دوستار محيط زيست است، بلكه ميزان استخراج تركيبات زيست‌فعال را نيز افزايش داد.