توسعه شاخص فازي كيفيت آب در ارزيابي كيفي آب بالا و پايين دست سد مخزني مهاباد

تمامي شاخص هاي تعيين كيفيت آب داراي جواب قطعي براي كيفيت آب ايستگاه ها مي باشند. استفاده از سيستم استنتاج فازي، محدوديت قطعي بودن جواب ها و در نظر گرفته نشدن فاصلۀ پارامترهاي تعيين كيفيت آب از استانداردها را، برطرف كرده است. در اين مقاله از داده هاي سال 90-89 در 12 ايستگاه در محدودۀ بالا و پايين دست سد مخزني مهاباد و از هفت پارامتر كدورت، هدايت الكتريكي، اكسيژن مورد نياز شيميايي، اكسيژن مورد نياز بيوشيميايي، سختي كل، آمونيوم و فسفات، استفاده شده است. تمامي داده،ها به صورت آماده از سازمان آب منطقه اي استان آذربايجان غربي دريافت شده اند. از نرم افزار MATLAB براي انجام تحليل ها استفاده شده است. از مدل ممداني براي طبقه بندي كيفي آب و توابع عضويت مثلثي براي ورودي ها و خروجي هاي مدل بهره گرفته شده است. توابع عضويت ورودي ها سه تايي و توابع عضويت خروجي ها پنج تايي است. از استاندارد سازمان جهاني بهداشت و استانداردهاي موجود براي كيفيت منابع آب سطحي در ايران براي تعيين محدودۀ مطلوب، قابل قبول و غيرقابل قبول براي پارامترهاي ورودي و همچنين از عملگر and براي تعريف قوانين استفاده و با كمك سيستم استنتاج فازي شاخص كيفت آب (FWQI) توسعه داده شده است. ايستگاه SW9 آلوده ترين و ايستگاه SW6 با كمترين آلودگي برآورد شده است. نتايج نشان دهندۀ مناسب بودن شاخص فازي در برآورد كيفيت آب سطحي در منطقۀ مورد مطالعه مي باشد.